Yavuz Sultan Selim’in şeyhülislamı Ali Cemali Efendi, mutlak otoritesine sınır tanımayan hükümdarı zaman zaman adaletli davranmaya zorlayabilmiştir. Örneğin bir gün haksız yere birkaç yüz saray hizmetlisi kulun idamını ferman eden hükümdara; “Gerçi padişahlar bu dünyada sorumsuzdur ama haksızlıkları dolayısıyla ahirette sorumlu olurlar” diyerek uzun tartışmalardan sonra onu kararından döndürebilmiştir.