Hakkında
Cuci (d. 1185 - ö. 1227), Cengiz Han'ın en büyük oğlu. Bazı kaynaklarda Cuci Han olarak geçse de Cengiz Han'dan önce öldüğü için hanedan, kardeşleri ve oğullarıyla sürmüştür, kendisi han olmamıştır.
Temuçin daha tüm Moğol boylarını bir bayrak altında toplamadan önce, babası Yesügey'den öç almak isteyen Merkitler eşi Börte'yi kaçırır. Daha sonra Temuçin Börte'yi kan kardeşi Camuka'nın yardımıyla kurtarmış olsa da Börte öyle bir zamanda doğum yapar ki, bu bebeğin Temuçin'e mi yoksa onu esir eden Merkitli'ye mi ait olduğunu kimse anlayamaz. Bu yüzden adı Moğolca "yabancı" anlamına gelen "Cuci" koyulur.
Cuci, babasının yanında birçok sefere katıldı. Cengiz Han'ın Harzemşahlar seferini dönüşüne denk gelen 1225 yılında babası tarafından kendisine Harezm ve Doğu Kıpçak toraklarının idaresi verildi. Cengiz Han ölümünden birkaç yıl önce imparatorluğunu oğulları arasında paylaştırırken, Deşt-i Kıpçak olarak adlandırılan topraklar Cuci'nin payına düştü.
Cuci'nin idaresi altındaki topraklarda yaşayan kavimler, adına izafeten "Cuci Ulusu" olarak adlandırılmıştır. 1227 yılındaki bir av partisi esnasında kaza sonucu öldü. Ölümünden sonra toprakları Cengizhan tarafından, oğulları Batu (Ak Orda) ve Orda (Gök Orda) arasında paylaştırıldı.
Unvan:
Cengiz Han'ın en büyük oğlu
Doğum:
Moğolistan, 1182
Ölüm:
Avrasya, Şubat 1227
Okurlar
5 okur beğendi.
19 okur okudu.
31 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
Bilgi, Tanrı olgusundan daha güçlüdür.
"İnsan, sonu olmayan bir son istemiyor", der Camus.
Schopenhauer, "hiç doğmamış
olmak, doğmuş olmaktan çok daha iyidir" der ve ekler, "cinsiyeti yaymak kötülüklerin en affedilmezidir. Bilinciniz bu kötülüğün utancını taşır... Kendini öldürenler sadece acı çeken bedenlerinin acısına son verebilir, sonsuz sürekliliklerine engel
olamazlar."
''İçgüdü dürter ve iter, ama us buyurur.''
Hepimiz Ölüm Kuryesiyiz
Her ne kadar güdü dürtse de akıl, bu dürtünün doğasına teslim olmamakla direnmeye başlamıştır. Cinsel dürtü nesnesi, akademik düzeydeki bir dünyalı için, görüngül aleme yeni bir varlık yapıyı sunmak değil, aksine duygusallığını ve yalnızca hazzını doyurmak ereğini güder. Schopenhauer, "hiç doğmamış olmak, doğmuş olmaktan çok daha iyidir" der ve ekler, "cinsiyeti yaymak kötülüklerin en affedilmezidir. Bilinciniz bu kötülüğün utancını taşır... Kendini öldürenler sadece acı çeken bedenlerinin acısına son verebilir, sonsuz sürekliliklerine engel olamazlar."
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
