David B.

David B.Epileptik yazarı
Yazar
9.4/10
10 Kişi
34
Okunma
0
Beğeni
477
Görüntülenme

Hakkında

Pierre-François “David” Beauchard (9 Şubat 1959) Fransız çizgi roman sanatçısı ve ünlü çizgi roman yayınevi L’Association’un kurucularından biridir. Çizgi romanlarında “David B.” imzasını kullanır. Duperré Sanat Okulu’nda reklamcılık okuduktan sonra, 1985 yılında çizgi roman çalışmalarına başladı. Okapi, À suivre, Tintin ve Chick gibi dergilerde çizdi. Çok beğenilen siyah beyaz çizgileri Georges Pichard and Jacques Tardi’ye benzetilir. Fransız çizgi roman tarihinin en beğenilen çizgi romanlarından biri olan Epileptic isimli eseri birçok yabancı dile çevrildi. Angoulême ve Ignatz de dahil olmak üzere bir çok festivalde ödüller aldı.
Tam adı:
Pierre-François David Beauchard
Unvan:
Fransız Çizgi Roman Sanatçısı
Doğum:
9 Mart 1959

Okurlar

34 okur okudu.
4 okur okuyor.
31 okur okuyacak.
3 okur yarım bıraktı.
Reklam

Sözler ve Alıntılar

Tümünü Gör
İnanç
İnanç; trajik zamanlarda , ölümün ve acının son sözü söylemeyeceğine , aşkın ve umudun ebedi olduğuna bizi temin eder.
Sayfa 13 - George Bush & GılgamışKitabı okuyor
Kanıt
Bir savaş sürerken , insanların beklediği türde bir ‘ kanıt ‘ la karşılaşmak genelde mümkün değildir.
Sayfa 13 - Donald Rumsfeld & EnkiduKitabı okuyor
Reklam
Bilmek
Harekete geçmek riskli , harekete geçmemek de aynı derecede riskli. Bildiğimiz şeyler var ve onları bildiğimizi biliyoruz. Bu bilinen bir bilinendir.Bir de bilmediğimizi bildiğimiz şeyler var. Bu da bilinen bilinmeyendir.
Sayfa 7 - KarakargaKitabı okuyor
böylece, barış o kadar uzaklara gitmiştir ki bir daha yakınlaşmaz.
Sayfa 169Kitabı okudu
Herkesin kendi hayaleti vardı, böylece kimse kimseyi kıskanmıyordu.
Sayfa 160Kitabı okudu

Yorumlar ve İncelemeler

Tümünü Gör
Reklam
376 syf.
10/10 puan verdi
·
Beğendi
·
3 günde okudu
Selamlar ben leyla bu kitabı okur okumaz yorumlasaydım daha coşkulu ve detaylı bir inceleme yazabilirdim o yüzden şimdi yazacağım yorumun boynu kitabı yeteri kadar övemeyeceğim için biraz boynu bükük kalacak... Epilepsi hastalığının bir aile üzerinde bıraktığı yıkımı anlatıyor. 60'lı yılların ortalarında ailenin en büyük çocuğu olan Jean-Christophe yedi yaşındayken epilepsi nöbetleri başlamıştır. Küçük kardeş Fafou'nun gözünden okuduğumuz olaylar hastalığın pençesinde boğuşan abisinin peşinde çaresiz bir ailenin çırpınışlarını okuyoruz. O zamanlar tedavisi olmayan dermansız bir hastalığa çare arama umuduyla şarlatanların ve doktorların olmadık deneysel tedavilerinin peşinde çaresiz ailenin ailenin Fafou'nun muhteşem hayalgücü ve çizimlerinin detaylarıyla farklı maceraya çıkıyorsunuz. Abisinin yaşadığı şeyleri anlamdırmaya çalışan , ve o dönemde hayali arkadaşlarına sığınan küçücük bir çocuk. Ancak zamanı geldiğinde onları geride bırakacak kadar her şeyin farkında… Böyle bir hastalıkla yaşamanın ne kadar zor olabileceğini ancak hayal edebilirim. “Eğer bir kamyonun altında kalsaydı ondan kurtulmuş olurduk” diyor abisini çok seven Fafou… ona bu cümleyi söyleten yorgunluk idrak edebildiğimin çok ötesinde… Jean - christophe’un içinde bulunduğu buhranı aslında bazılarımız anlayabilir. Konfor alanından çıkmak istememesi, hastalığını bahane ederek hayatını yaşamayı ertelemesi sanıyorum bazılarımızın çektiği sıkıntılardan. Jean - christophe’u oturduğumuz yerden yargılamak yerden kolaydır doğrudur fakat okurken çok fazla ortak nokta keşfedeceğinizden eminim
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma
376 syf.
10/10 puan verdi
Epileptik
Fransızca orijinal adı “L'Ascension du Haut Mal”, Orta Çağ'da epilepsiye verilen isimdir. Normalde 6 ciltten oluşmasına karşın hepsi tek bir kitapta toplanmış. Altmışlı yılların ortalarında bir ailenin hikayesidir. En büyük çocuk Jean-Christophe yedi yaşındayken epilepsi nöbetlerinden etkilenmiştir. David olan küçük kardeşi Fafou, abisinin krizlerinin ailede meydana getirdiği karışıklık üzerine, yetişkinlerin, ebeveynlerin, doktorların, yoldan geçenlerin, şarlatanların, guruların gösterdiği tepkileri ve Jean-Christophe’u tedavi etmeye çalışılan yolda ki bakışları konu ediniyor. Yer yer ailenin atalarının anıları görebiliyoruz. Bunlar, Fafou'nun dünyasında yarattığı hayal gücüne, onu çevreleyen ve haline geldiği tasarımcının inşasına katılan olaylardır. Epilepsi hastalığına merak duymayanların bile ilgisini çekebilecek nitelikte bir çizgi roman olduğunu düşünüyorum. Çizimleri ise oldukça yaratıcı gerek mitolojik, gerekse tarihi figürlere yer veriyor. Bununla birlikte, nesnel ve doğrusal bir anlatı olmaktan uzaktır, epilepsinin baş göstermesi, aile resminin çerçevesinin çok ötesine geçiyor ve bazıları için merkezi olandan çok uzak birçok sayıda temayı ele alıyor. Birkaç örnek vermek gerekirse, kültürel miras, aile anıları, alternatif tıp, bir çizgi roman yazarının hayal gücünün gelişimi, rüyalar, hayaletler, kısır döngü ve yalnızlık hakkında fazlaca zengin bir dünyanın içerisinde kendinizi bulabilirsiniz.
Epileptik
Epileptik
David B.
David B.
Bilinmeyen Şiir
Bilinmeyen Şiir
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma
376 syf.
·
Puan vermedi
İlk şunu söylemek istiyorum: yazarın hayal gücüne ve yaratıcılığına hayran kaldım. Bunun yanında hafızasının sağlamlığı, anılarını eksiksiz hatırlayabilmesini ve bunları resme döküş şeklini de hayranlıkla okudum. Çizimler çok başarılıydı. Epileptik, trajik ama eğlenceli olmayı başarmış bir grafik roman bana göre. Epilepsiyle savaşın kişisel olmadığını, ailenin de içinde olduğunu ve epilepsinin ailedekilerin hayatını da yönlendirdiğini başarıyla aktarmış. Yazar-çizer, epilepsi konusuyla sınırlı kalmamış, başka konuları hatta tarihteki bazı olayları da anılarının arasına eklemiş. Duygulandırdı, gülümsetti, bazen karamsarlığa yol açtı ama iyi geldi. ~spoiler~ Kitap, epilepsi hastası Jean Christophe ve ailesinin hastalıkla savaşını konu ediniyor. Bunu kardeşi Pierre François'in gözünden yapıyor. Ailesi Jean'i iyileştirebilmek için her yolu deniyor, ne yazık ki işe yaramıyor. Aksine onu daha da hırçınlaştırıyor, isyana yönlendiriyor. Kitabın sonunda abi-kardeşin aslında birbirine ne kadar ihtiyacı olduğunu ama Jean'in hastalığı yüzünden birbirinden kopuşlarını görüyoruz, ne kadar yalnız hissettiklerini anlıyoruz. Zavallı Jean Christophe, keşke ailenin iyileşmen için ne kadar gayret gösterdiğini görüp biraz da olsa çabalasaydın. O zaman Fafou bu kadar yalnız hissetmezdi. Ve tabi sen de.
Epileptik
EpileptikDavid B. · Karakarga · 201725 okunma