Çekilmez bir yalnızlığı adımlar gibiydi. Attığı her adım o izbe buluşma mekânına değil de neden orada olduğunu bilmediği bu yabancı şehirden bir daha dönmemek üzere kopacağı vuslata yaklaştırıyordu.
Bizi hayata bağlayan en önemli şey galiba eksik kalan yanlarımız. O umutlar hâlâ bir yerlerde var olmaya devam ettikçe bir ucundan bizi de bağlıyor hayata. Her zaman başka bir seçenek vardır!
Deniz Kazan / Tesadüf:Sultana Suikast
"Var mısın iddiasına?"
Diyip parmaklarınızı uzatıgımızda "Nesine peki?" Sorusu hep bir ağızdan "Sakızınaaaaaaa" Diye biterdi.
Şimdi ki aklım olsa "Hiç ayrılmamasına..." Derdim...
"Bir şey bul ve onu çok sev!" demişti yaşlı dedesi. Kendine dair hatırladığı tek şey umut etmeyi unutmasıydı. Üstelik neden bunu unuttuğunu da unutmuştu. Hayat onun için sadece içinde bulunduğu andan ibaretti. Bir saniye sonrası bile yoktu.
Kendi kuytularına çekilerek yaşamak,tesadüfen fark ettiği bu durum bir süre sonra vazgeçilmez bir hal almıştı Hiç kimsenin bilmediği ve uzanamayacağı o yerde saklanmak..