Saçlarımı kuruluyorum,yavaşça çekiştirmeden tarıyorum.Kendime böyle anlarda çok yüklenir,hissettiğim duyguların ağırlığında ezilen benliğimi bir de ben ezerdim. Öyle yapmıyorum artık,hırpalamıyorum kendimi.Okşar gibi tarıyorum saçlarımı çocukken annemden yapmasını beklediğim gibi.Artık o ihmal edilmiş çocuğun ihtiyaçlarını görmezden gelmek