Dilek Sabitgil sözleri ve alıntılarını, Dilek Sabitgil kitap alıntılarını, Dilek Sabitgil en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
dokuz gül bıraktım mezarına, üç kez öptüm alnından.
"Bu ellerimde ne var çözemedim. Senin o eski zaman hallerin beni öldürüyor. Avuçlarımın içine baktıkça yüzünü görür oldum. Seni koruyamadım küçüğüm, affet. Tutamadım ya sözlerimi; istiyorsan beni vur. Omuzlarımdan tutup haykır yüzüme, kulaklarım kanasın sözlerinin ağırlığından, inan sesim çıkmaz. Beni kara saplı bir bıçakla öldür, ölümüm senin ellerinden olsun. Henüz nefes alıyorken bana cehennemi yaşat ama yalvarırım bana kırgın gitme."
"Aradan yıllar geçti. Bu güzellik, bedenimi terk etti. Hasta olduğumda anladım güzelliğin geçici olduğunu. İnsanların sevgisinin de...
Koca bir yalanın içine doğmuşum meğerse!"
"Unutma, iyileşmek için serçe parmak sözü verdin, güzel kalmak için değil. Sadece bu dertten kurtulmanı istiyorum."
"Küçüğüm... Sen beni bu halimle bile kabul ediyorsun. Sen onlar gibi değilsin."
"Kimler gibi değilim?"
"Yüreği körelmiş insanlar gibi. Onlar yalnız gözlerini doyururlar. Sen gözünü doyurmak istemiyorsun. Sen, ruhunu doyurmak istiyorsun. Bu yüzden beni görünüşüm için değil; düşüncelerim, sanatım ve ruhum için seviyorsun."
Buğulu cama kalp çizişinden anlamalıydım bu aşkın sonlu olduğunu.
"Öyle bir gitmiştin ki, dönmeyecek gibiydin. Beni tüm sevgimle burada, seni tanıdığım şehirde yapayalnız bırakıp dönmemek üzere gitmek gibiydi o trene binişin."