Dündar Hızal

Dündar HızalTesadüfler Atlası yazarı
Yazar
6.8/10
5 Kişi
19
Okunma
2
Beğeni
492
Görüntülenme
Şimdi usulca uyu, Yol uzun, ben seni varınca Yeni bir şehirde, nasılsa bulurum.
Reklam
Yalnızca yalnız birinin düşünde yüzen Düşüyor çift kişilik çorak gezegen.
Herkes bilir, insanlar milyonlara ayrılır. İnsanlar hep aynıdır. İnsanlar en az ikiye ayrılır, İnsanlarla ve sen, En az ikiye.
Beraber yürüyelim demenin nesi yanlış? Beraber yürüyelim.
Şans, zardan önce vardı Tüy, ilk anda bilir gökyüzünü Kanat, kuştan önce vardı Tan yeri vardı, geceden ve günden önce.
Reklam
Bir dilek dilemişsin, çocuksun, Büyümüş, unutmuşsun. O dilek seni unutmamış.
Biliyorsun biz dökülen şeylerden olduk. Boydan boya nehir Akışkan çamur Kıpırtılı bulut kırpıntıları Gölgeleri senden geçen, Sana dökülen.
Bizle başlayanların bittiği Bizle bitenlerin topraktan filizlendiği Bizle filizlenenlerin sesindeki hışırtı Bizle kırılan dalların sesindeki çıt ormanı gürültülüyor.
Sayfa 50
Reklam
Herkes bilir, insanlar milyonlara ayrılır. İnsanlar hep aynıdır. İnsanlar en az ikiye ayrılır, İnsanlarla ve sen, En az ikiye.
Sayfa 52
Aslında uçurumuna kurulmuş dallarız, kimseye son umut değiliz, tek eksiğimiz bu. Birinin intiharını bekliyoruz, başlamak için dünyaya.
Sayfa 24
kılıcın umduğu yara sesini bekleyen çığ, yankısını şimdi bulan dağ, insan kendini bir yolculuğa umar
Sayfa 30
Resim