Ebu Hasan el-Amiri; Horasanlı filozof ve felsefe tarihçisidir. Nişabur'da doğdu. Buhara, Bağdat, Rey gibi şehirlerde bulundu. Felsefi konular hakkında araştırmalar yaptı. Felsefeyi dinle uzlaştırmaya çalıştı. Tasavvufu anlayışını İslam geleneklerine yerleştirmeye çalıştı.
" Kimin üzerinde hissin egemenliği galip olursa o kimse zâhir olan güzelliği arzular. Aklın egemenliği kendi üzerinde galip olan her kimse de derûnî güzelliği arzular. Bunun sebebi ise zâhirî güzelliğin tabîî, derûnî güzelliğin ise rûhânî olmasıdır. "
İslam tarihinde ilmî ve fikrî faaliyetleri açısından en parlak dönem kabul edilen Hicrî dördüncü asrın (m. 10. yy.) İslam düşünürleri arasında önemli bir yere sahip olan Âmirî, Kindî ekolüne bağlı bir düşünür olarak temâyüz etmiş ve Şehristânî (548/1153) tarafından "Büyük İslam Filozofları" listesine yerleştirilmiştir.
Âmirî alemin
Yazma Eserler Kurumun’da(YEK) dolaşırken denk geldiğim bir kitap. Okumaya başladıktan sonra iyiki okumuşum dedim. Sizlere de tavsiye ederim. Felsefe ağırlıklı bir kitap.