Şöyle güzel bir şiir kitabı okuyayım da kafam dağılsın diyorsanız bence uzak durun çünkü içerisindeki şiirler için kafa yormak lazım, çoğu yerde ben ne okuyorum diye sorguladım. Felsefeye yabancı biri değilim ama ona kafa yorduğumda ulaştığım bir sonuç oluyor fakat söz konusu şiir olunca iş değişiyor. Her şiirin sonunda yazıldığı tarih var. 1950’lerde başlıyor, okuması zor ve keyif vermeyen şiirler; 1970 yılına geldiğinde daha anlaşılır oluyor ama yine keyif vermiyor.
Padişahlar için yazdığı çok çirkin dizeler ise kitaptan daha da soğumama sebep oldu, tamam padişahlara tapmıyoruz da tarihimizi bu kadar kötülemek neden? Padişahın lazımlıkta oturup toplantı yapması ne demek? Türkiye’den önce Osmanlı vardı, eğer manasız şekilde Osmanlı düşmanlığı yapan biri varsa insan düşünmeden edemiyor! Eleştirmek başka, küfretmek başka. Bizim ülkemizde eleştiri deyince hakaret ve küfür geliyor çoğu insanın aklına ne yazık ki. Osmanlı’yı seven biri cumhuriyet düşmanı değildir, bu da çarpıtılıyor! Şair olarak niteleyemeyeceğim bu şahsın çok saygısız ve kaba olduğunu düşünüyorum, edebiyat ve şiir nahiflikten uzak olamaz.
