Edmund Wilson kitaplarını, Edmund Wilson sözleri ve alıntılarını, Edmund Wilson yazarlarını, Edmund Wilson yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
1823'te kendini vurmayı denedi; kurtuldu. 1825'e kadar çalıştı durdu. Kendi de şaşırdı bu işe; "Kafasına yedi kurşun gömülmüş dururken, bir insanın hala yaşamasını, düşünebilmesini aklın alıyor mu senin?" diye sorar bir arkadaşına. 1825'te ölüm döşeğinde, düşünmesinin hızını keser diye, kendisini ziyarete gelmiş bir akrabasını kapıdan çevirttirdi.
Can çekişirken başında bulunan bir tilmizinin anlattığına göre, son sözü şu olmuş: Bütün hayatım, ama bütün hayatım, şu kaygıyla özetlenebilir: Bütün insanlara yeteneklerini, vergilerini geliştirme olanağı sağlamak. Kitaplarımızın ikinci baskısı çıktıktan kırk sekiz saat sonra, işçi partisi örgütlenecektir; gelecek bizimdir! . . . " Elini başına götürdü ve öldü."
"Hava ve ateşten bir yaratık," der Voltaire için, "coşmaya teşne bir varlık; öbür insanlara ölçününce çok daha titreşimli, çok daha uçucu atomlardan kurulu bir insan; zihin yapısı ve dengesi hem onun kadar oynak hem onun kadar dakik bir düşünür bilemiyorum. Onu bir solukta dengesi bozulabilen ama dakikliğe gelince. öbür ölçekleri kolayca alteden hassas terazilere benzetebiliriz. Bu teraziye sadece çok hafif ağırlıklar, ufağın ufağı şeyler konmalıdır, ama bu şart yerine getirildikte, kefesine neyi korsan ko, tıpatıp ve sekmeden ölçecektir."
"Dünya dönmeye başlayalı bir savaştır gidiyor, dünya durdukça da sürüp gidecek. İnsanın doğaya, ruhun maddeye, özgürlüğün kaderciliğe karşı savaşı bu. Tarih, bu bitip tükenmez savaşmanın tutanağından başka bir şey degil."