Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.21
Bəlkə də ölümü elə buna görə yaratmışdı Tanrı... Həyatın cavab verə bilmədiyi suallara ölüm cavab verməliydi
Hərdən adam heç seçə bilmir də, ölməyi yaxşıdır, yoxsa sağ qalmağı?
Tanrı beləydi, bu güllələr kimi. Görmürsən. Amma burdadı, lap yaxında, burnunun ucunda... Və bu güllə kimi hər an məhv eləməyə hazırdı səni. Niyə?.. Bax, bu niyəni başa düşmürdü Rövşən, neçə illərdən bəri...
Bəlkə də ölüm elə buna görə yaratmışdı Tanrı... Həyatın cavab verə bilmədikləri suallara ölüm cavab verməliydi...
Qəhrəmanların ölü olması, dövlətə də, siyasətçilərə də, elə bizə də daha ucuz başa gəlir.
-Teatrda olmusan?
- Hə... uşaq vaxtı, kukla teatrında.
- Sən orda kuklaları görürdün, amma onları idarə edəndəri görmürdün. Real həyatda da belədi, çox vaxt insanlar kuklaları görür, onları idarə edənləri yox.
Sizdə belə deyirlər də, "həyat yoldaşı". Başa düşürsən, yoldaş. Daha əziz doğma adam yox. Yoldaş. Hansısa yolun əvvəlindən sonuna getmək üçün yol yoldaşı. Yoldaş...
Sayfa 140Kitabı okudu
Mənim sirrlərim var. Yalanlarım yoxdu. Mən heç kəsi aldatmıram. Nəsə deyirəmsə, düzünü deyirəm. Nəyisə deyə bilmirəmsə, deməli, bu sirrdi...
Sayfa 89Kitabı okudu
Bir sirr var, onu heç kimə demirlər. Bir də var yalan, onu hamıya deyirlər. Mənim sirrlərim var. Yalanlarım yoxdu.
Bağışla məni, səni tanıya bilmədiyimə görə... Bağışla.
Bəlkə də ölümü elə buna görə yaratmışdı Tanrı... Həyatın cavab verə bilmədikləri suallara ölüm cavab verməliydi...
Əgər şahmat taxtasında, topu at vuraraq, bu o demek deyil ki, onu at vurdu. Topu o ata qurban veren var!.. Sonradan o atı vuran vəzir də özbaşına vurmur onu! Həyat belədir...
Sayfa 237Kitabı okudu
- Bax, - zabit dedi, - hərəmizin bir ömür payı var. Bax, Nonanın da... Amma bu ömür boyu insanların çoxu, "olarla" "olmazın" arasında çabalaya-çabalaya yaşayır. Əzab çəkə-çəkə... Nəsə eləmək istəyir, amma fikirləşir ki, bu ol maz. Bu yaxşı düşməz... Belə, belə də ömür keçib gedir. Bir gün öləndə də geriyə baxıb görür ki, bu neçə illik əzab didolu həyatda, cəmi bir neçə gün yaşayıb. Yəni, özü üçün yaşamayıb. Öz ürəyi istəyəni etməyib... Onda da heyfsilǝnir. Heyfsilənir ki, gərək ürəyi istəyənləri edəydi. Arzularına çataydı. O vaxt başa düşəndə ki, artıq hər şey bitib, daha o arzulara çatmaq şansı bir də heç vaxt verilmǝyǝcək, o vaxt insan başa düşür, həqiqəti, lap son anda...
- Teatrda olmusan ?
- Hə... uşaq vaxtı, kukla teatrında.
- Sən orda kuklaları görürdün, amma onları idarə edənləri görmürdün. Real həyatda da belədi, çox vaxt insanlar kuklaları görür, onları idarə edənləri yox.
Bütün körpülər yandırılmışdı artıq və indi geriyə yol yox idi. Ancaq irəli.