Kişi kabuğundan sarılıp gökyüzünde özgürce kanat çırpabildiği an kendidir. Kelebek için yaşam öleceği o güne doğmaktır. Yara almadan üstelik sınırlarının olmadığı duvarlarının kalktığı bilmediği yerlere süzüldüğü özgürleştim sandığı an tek de ölüm. Kozasından sıyrılma anı o kadar sancılı olduğundan ölüm sonrası anı, özgürlük sonrası anından daha ihtişamlıdır.