İnsanları tanımak, derdi Azize, onları merak etmekle başlar, sevmekle ilerler. Lakin bu merak tehlikelidir; sevgi ise göz boyar, aldatır. Başladığın yerde bitiverirsin, ruhun duymaz.
Ben sustukça Mozart, Bach, Chopin konuşuyor. Bana iyi geliyorlar mu muamma... Onların peşinden elimden tutuyor Neşet Baba. Hadi oğlum diyor. Oralarda kimse senin dilini anlamaz, buraya gel, gönül dağına davet ediyor.
İnsan etrafında bir ses olsun istiyor. Fikri olsun ama zarar vermesin. Bunu kitaplardan başka kim sağlayabilirdi? Çok da şaapmamak lazım tamam ama, kitapsız da olmasın insan!