Babam sadece bir put değil, sadece bir poster değil, sadece
bir görüntü değil.
O, mücadele.
O, öfke.
O, bağışlama.
O, aşk.
Hepimiz gibi o etten kemikten bir insan
“Ne derler?” korkusundan, o binlerce kişinin bakışından dolayı, “ben” olmayı, bir başıma düşünmeyi kendime yasakladım.
Ona, herkes gibi bakmak için kendimi zorladım. Tıpkı hayranları gibi bakmaya mecbur hissettim.