Sanki gündüzleri çekip, geceleri perde açan bir kadından dolaşıp seni bulmasını istedin adam.
Sen ki korkak bir kadını tek başına gecelere teslim ettin.
Sen ki gecenin soluğunu ciğerlerine hapsedip kilidini gündüze gömdün. Sonra da kilidi bulmamı istedin.
Sen ki çok küçük bir hata işledin adam.
Sen içimdeki seni katlettin...
Ben seni Juliet gibi sevdim,
Cemal Süreyya gibi yazdım,
Picasso gibi çizdim...
Ne sevgim, ne şiirim, ne de çizimim;
Seni anlatmaya yetmedi...
.
Şimdi yüzünü başka kalemler çiziyor, başka kağıtlara...
Ya seni sevmekten vazgeçersem?
İlmek ilmek ördüğüm her șeyin ucunu kaçırdım ben. Peki sende neden bu denli tutsak kaldım?
Bu sevgi neden pişmanlığa düşürüyor bilmiyorum.
Tek bildiğim bu acıyı ben seçtim.
Gece sessiz, gece üzgün
Anladım... çünkü;
Tek bir yıldız yok siyahında...
Gece tek, gece yalnız...
Anladım... çünkü;
Ay bugün hilal...
Gece bilinmez, gece siyah...
Anladım... çünkü;
Karanlık çok büyük...
Elif Nur Demircioğlu yüze yakın şiirlerini bir kitapta toplamış. Ben okurken çok hoş vakitler geçirdim. Sizlerede öneririm. Alıntı olarak iki şiirini bıraktım.
SevmekElif Nur Demircioğlu · Tunç Yayıncılık · 201910 okunma