Çiçek'in kapağı ve tasarımı çok güzel. Her zaman olduğu gibi Pegasus iyi iş çıkarmış.
İlk kez iki yazarın yazdığı bir kitap okudum. Her zaman bir kitabın sadece biri tarafından yazılmasının mantıklı olduğunu düşünürüm. Çünkü iki ayrı fikir. Birinin dediğini diğeri kabul etmek istemez ya da kitap uzatılır.
BU KİTAPTA DA HAKLI
Çok ciddiyim klavyeye rastgele bassam daha iyi aşk romanı yazardım. İki kişi nasıl bu kadar kötü bir içerik yazmayı becerdiler aklım almıyor.
Bu neydi şimdi? Tamam kabul ilk başta güzelce okuyordum. Charlotte’un annesi ve ablası aşık olup hayatlarını mahvettikleri için kız onlar gibi olmak istemiyor.Erkeklerden uzak durup, eğitimi üzerine yoğunlaşıyor.
Charlotte’nin asla bir erkekten etkilenmeyeceğim,aşık olmayacağım kuralını, çalıştığı çiçekçiye Tate’in girmesiyle bozmasını da hadi kabul edeyim. Hadi bir tanıyım zaten vazgeçerim düşüncesiyle çocukla çıkmasını da kabul edeyim.
Yahu kanser ettiler beni. Ayrıl barış ayrıl barış. Tate gel diyor kız geliyor. Git diyor gidiyor. Manyak mısın arkadaşım :D:D İkisini de tokatlayasım geldi. Yemin ederim sabrettim hadi tamam kız aşık ondan bu aptallığı dedim. Kitabın sonuna doğru Tate bir kere daha ayrılalım diyince dedim yeter artık. Ne olur şu kitap ayrılmış olarak bitsin dedim. Kız akıllanıyor galiba dedim. O da yok. Dedim de dedim hahdjshj
Bu puanı sırf kitap akıcı olduğu için veriyorum.
Püüüü
ÖLDÜM.
Ben bu kitabı okurken cidden öldüm. O kadar berbattı ki, anlatamam. Yani mantıklı olan bir şey yoktu. Hissedilen duygular bile mantıksızdı, karakterler, onlar hele en mantıksız olan şeylerdi. Bu iki insan birleşip bu şeyi nasıl yazabilmişler, anlam veremedim. Biri de çıkıp dememiş mi, biz ne yapıyoruz? Biz ne yazıyoruz böyle?
Yani kitabın