Hakkında
Şair (D. 1907, Bakü / Azerbaycan – Ö. 14 Ocak 1952, Malatya). İlköğrenimini İranlıların Bakü’de açtığı İttihad Okulunda Farsça olarak yaptı. 12. Bakü Lisesi (1925) mezunu. Bakü Şark Edebiyatı Fakültesindeki öğrenimini sürdürmesine tüccar çocuğu olduğu gerekçesiyle izin verilmedi. İstanbul’da çıkan Hayat dergisinde bir şiirinin yayımlanması nedeniyle, üyesi olduğu Azerbaycan Proleter Yazıcılar Cemiyeti üyeliğinden çıkarılarak Dağıstan’a ve Türkistan’a sürüldü. Bu sürgünde Türk dünyasını yakından tanıma imkanı buldu. Hayatının tehlikede olduğunu anlayınca 1933’te İran’a kaçmaya karar verdi, ancak yakalanıp hapse atıldı. Türkiye’ye sığınarak Elazığ’a, ardından Malatya’ya yerleşti. Bu iki şehirde öğretmenlik ve bucak müdürlüğü yaptı. Kale (Malatya) bucağı müdürüyken yakalandığı böbrek hastalığından kurtulamayarak öldü. Bozkurt, Özleyiş, Gökbörü, Bozkurt, Orhun, Komünizmle Mücadele, Aras vd. dergilerde Millî duyguları işleyen şiirleri yayımlanmıştı.
ESERLERİ:
ŞİİR: Boğulmayan Bir Ses (1936), Dağlara Seslenirken (1937), Elmas Yıldırım’ın Seçilmiş Şiirleri (1953), Yiğitlere Sesleniş (1990).
DERLEME: Azerbaycan Manileri: Halk Edebiyatından Alınmış Bayatılar (1947).
Unvan:
Türk Şair, Yazar
Doğum:
Bakü, Azerbaycan, 1907
Ölüm:
Malatya, Türkiye, 14 Ocak 1952
Okurlar
9 okur beğendi.
6 okur okudu.
Sözler ve Alıntılar
.
Sormayın kimlərdənəm, haralıyım, a dostlar,
Könüldən fırtınalı, boralıyım, a dostlar,
Qızıl bir kurşun aldım, yaralıyım, a dostlar.
Cövrünə tab edərsəm dağları dələcəyəm,
Qurban qəbul edərsə yolunda öləcəyəm.
Dəyməyin, siz dəyməyin, ta qəlbimdən dağlıyam,
Mən dünyaya ün verən Altayların oğluyam,
O topraqda doğmuşam, o toprağa bağlıyam.
İstəməm bir yabancı göz diksin bir daşına,
Yol ver, yol ver qonayım o dağların başına!
...
Sayfa 53Kitabı okudu
.
Beni kabre kadar götürsün, diye,
Zehir mi katmıştın sunduğun meye?
Ben lânet okudum sensiz her şeye,
Ben her şeyde seni gördüm, güzelim!.
.
Sayfa 29Kitabı okudu
.
Doğan güneşle kopsun bir akın velvelesi,
Görünsün kan köpüklü kısrakların yelesi,
Bitsin esir Türklüğün, bitsin artık çilesi,
Ne zincirli bir Kafkas, ne kan kusan bir Ural,
İhtilâl istiyorum, mukaddes bir ihtilâl...
.
Sayfa 74Kitabı okudu
.
Garip kuşum, bu gelişin nereden,
Uçup geldin hangi dağdan, dereden?
Ben anlamam göğsündeki yâreden,
Beyhüdedir, bende merhem arama,
Merhem olsa koyarım öz yarama...
.
Sayfa 40Kitabı okudu
.
Dokunma, dokunma, dertlidir başım;
Bırak, öz yarama derman edem ben!
Uzakta kaldıkça toprağım, taşım,
Cennet olsa bu dünyayı nedem ben?!
.
Sayfa 21Kitabı okudu
İletiler
Axşam olur, quşlar dönür yuvaya,
Mənim dönüb qonacağım dal hanı?
Sabah olur, çoban enir obaya,
Mənim qalxıb gedəcəyim yol hanı?
Yay gəlincə dağlar duman qurşanır,
Dərələrdən sellər axar, boşalır,
Könlüm deyir, onsuz necə yaşanır,
Söylər; Mənim doğulduğum el hanı?
Həsrət qalıb baharına, qışına,
Sordum onu uçub gələn quşuna,
Baxma dostum, gözlərimin yaşına,
Məni ondan ayıracaq qol hanı?
Elmas Yıldırım
İstanbul
Yaşıl, zümrüd sinəndə ovunsun deyə acım
Sənə gəldim, gəl sorma, haralıyam, İstanbul.
Dərd anlayan bir dizə, bir qucağa möhtacam
Qəlbimdən vurulmuşam, yaralıyam, İstanbul.
Varlığımla can dedim, bəslədiyin ülküyə,
Sən niyə dodaq büzdün oxuduğum türküyə.
Çatma sərt qaşlarını mənə bir özgə deyə
Başı dumanla Qafların maralıyam, İstanbul.
İllər boyu özləyib aradığım xəyalmış
Yalnız mənim könlümdə yaşıl bir kölgə qalmış
Güvəndiyim dağları derlər indi qar almış
Düşməndən, dostdan gözü qaralıyam, İstanbul.
Kim dedi qürbət eldə çırpınaraq inləyim?…
Yandım atəş içində, gəldim ki, sərinləyim…
Burax ki, öz dərdimi beş yazıb, beş dinləyim
Könüldən fırtınalı, boranlıyam, İstanbul…
Elmas Yıldırım
BEN
Dokunma, dokunma, dertlidir başım;
Bırak, öz yârama derman edem ben!
Uzakta kaldıkça toprağım, taşım,
Cennet olsa bu dünyayı nedem ben?!
Benim imanım bir, aşkım, özüm bir;
Bir çeşmeden aktım, kaynar gözüm bir;
Türk oğlu Türküm ben, merdim, sözüm bir,
Yol ver, yol ver, öz yurduma gidem ben!…
Elmas Yıldırım
Yorumlar ve İncelemeler
Henüz kayıt yok