Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.12
Emine Batar
Emine Batar Yorumları ve İncelemeleri
Emine Batar yorumları ve incelemelerini, Emine Batar kitabı hakkındaki okur görüşlerini , Emine Batar puanlarını 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
157 syf.
10/10 puan verdi
Bir gün bana “insan nedir?” diye soracak olursanız, emin olarak verebileceğim tek yanıt şudur, “insan unutandır.” Bu cümlemin içini kendinizden, unuttuklarınızdan pay biçerek siz de rahatça doldurabilirsiniz. Sanırım, yaradılış olarak hakkını verdiğimiz önde gelen eylemlerden biri unutmak dediğimiz. En büyük imtihanımız ise hatırlama
Size Kadir’in hikayesini anlatacağım:
Kadir küçük bir çocuk.
Evde bir gölge. Çocuktur anlamaz ön yargısına kurban verilmiş henüz. Kadir bir çocuk doğru ama ebeveynlerinin atladığı bir şey var: ‘Kadir’in zihni’. Bomboş ve tertemiz, şimdilik. Bu yüzden Kadir ne duysa atıyor, ne görse kopyalayıp yapıştırıyor zihnine. Kadir için tehlikeli bu durum
157 syf.
10/10 puan verdi
Kitapla ilgili duygularımı nasıl anlatsam bilemedim.Beni derinden etkilediğini söyleyebilirim.Bu öykü kitabı gerçekten 10 yıldızı hakediyor ve anlamlandırmak için ebeveyn olmak şart diye düşünüyorum.
Çocukları görmüyoruz, önemsemiyoruz, ne hissettiklerini düşünmüyoruz, sadece bizim istediğimiz gibi olmalarını bekliyoruz. Hem de sevildiklerini hissettirmeden, hep suçlayarak. Peki bu acımasızlık, haksızlık değil de ne?
Ben okurken göğsümde birşeyler düğümlendi, gözümden akan yaşa engel olamadım. Kitabı saatler içinde okudum ve hala düşünüp duruyorum. Bu haksızlık, hayat hiç de adil değil.
Kadir lise çağlarında, sorunlu olduğu düşünülen, böyle etiketlenmiş bir çocuk. En büyük tutkusu olan şiir yazmak ise, tek derdinin oğlunun tüm karnesinin beşlerle dolu olmasından başka derdi olmayan babası tarafından yasaklanmış. Şiddet sorunu olan bir baba, babaya karşı sessiz kalmak durumunda bırakılmış, oğlunun en çok ihtiyacı olan anne sevgisini ona sunamayan ve de bunun farkında olmayan bir anne. Okulda da kendini kabul ettiremeyince zorlu ergenlik ve kendini bulma çabaları sırasında bocalıyor Kadir.
Yaşam koşulları, yetiştirilme şekilleri, çocukları şekillendirme istekleri ebeveynlere, çocuklarına koşulsuz sevgi sunabilmeyi unutturuyor maalesef. Kitap size kendinizi, anne babalığınızı, belki öğretmenliğinizi sorgulatacaktır.
Ergenlik çağındaki bi çocuğun kendini, değerini, hayatını, ailesini içsel sorgulamasını anlatan bi kitap.. Hissettiklerimiz ve yansıttıklarımız... İçsel acılarımız sonucu kendimizi duyarsızlaştırma çabamız.. Çok güzel anlatılmış..
Mutlu sonla bitmesini umdum..
157 syf.
8/10 puan verdi
Bariz bazı kusurları olmasa 10 üzerinden 9'luk kitap. Müthiş kitap. Uzun süredir bir kitaptan bu denli etkilendiğimi hatırlamıyorum. Buraya uzunca bir inceleme gelecek o yüzden. Şimdilik heyecanım dinsin.
#Islıkla çağrılan...
Gençlerin iç dünyasına açılan bir kitap. Gençler için hep, “kanı kaynıyor, niyeti budur, ne hissettiğini sormaya gerek yok, içine kapandığında “ergenliktendir” deyip kenara çekilip de görmediğimiz binlerce gencin duygularını tercüman olan bir hikaye.
Gençlerin iç dünyasına girmek aslında çok da zor değil, doğru zamanda doğru iletişimi kurmak meselesi sadece. Çoğumuz bunu yapamıyoruz. Ve elimizden kayıp giden gençleri göremiyoruz. Onların sessiz çığlığı diye adlandırıyoruz oysa ki onlar gayet de sesli çığlık atıyorlar, yardım istiyorlar bizden. Dinlememiz yeterli. Peki sen lisedeki öğrencilerini dinliyor musun? Ne hissettiklerimi biliyor musun? Ya sen kızının/oğlunun içinde neler yaşadığından haberin var mı? Onun çığlığını, yardımını duydun mu? Onu gerçekten görüyor musun??
Kitapta yer alan öyküdeki Kadir de böyle bir genç.. kimse onu duymuyor, görmüyor, anlamıyor ve de en kötüsü anlamak için asla gayret etmiyor. Kadir’in ailesi var, arkadaşları var, kardeşi var, annesi var , babası var, okulu var sözde.. Ama aslında kimsesi yok. O bir “nasılsın?” sorusuna bile aç bırakılmış bir genç...
Bu kitabı başta anne-babalar olmak üzere, öğretmenlerin ve tüm yetişkinlerin okuması taraftarıyım.. Gençlerimizin eriyip kaybolmaması için bir nebze de olsa da kitabın bize ışık tutacağını düşünüyorum. Keyifli okumalar dilerim
İnceleme yazısı değildir. Kafamda ne zamandır olan bir soruyu deşmesindendir bu yazı.
Bir hikaye bizi neden etkiler. Neden ısrarla başkalarına tavsiye ederiz. Çok mu dramatiktir. Sonunda adam sevdiğine kavuşmadığından... ya da hepimiz bir şeylere kavuşamadiğımızdan mı çok acıçekiyoruzdur...kimimiz sağlığa kimimiz paraya kimimiz merhamete kimimiz sevgiye kimimiz "o"nun varlığına. En çok hangisi acıtır.
Şimdi bu kitabı çok sevdim mutlaka siz de okuyun diyeceğim çok yavan kalacak..
Başından kalkmayacasına okudum diyeceğim "neden!" olacak. Neden?
Her kitabın herkese aynı etkisinin olamayışı her kitabın o içimizdeki bir bam teline basamayışından mı.. bir acıya denk gelemeyisinden mi.. yahut acıyla yüzleşince daha mı çok 'insan' oluyoruz.. bu denklem tutmuyor..Ama acıyla acıyı onarmak bağlamından yüzleşince egoyu (ben) degil insanı(benliği) besliyoruz. İnsan olabilmek için iyi ve güzeli her daim içinde taşıyınca tutuyor. Ve denklem bu hikayede ki evcilleşmis yılana dönüyor.
Velhasıl Kitap tuttu sürükledi bir yerlere ama o yerden dünyaya dönüş biraz zor oldu. Ya şu son cümlelerini nasıl unutacaksin..
"Tanrım işte yalnızım,
Olmamı istediğin gibi.
Ruhumun elbiselerini soyundum,
Senin giydirdiğinden başka."
Henüz Emine Batar okumamış öykü severler, akıcı üslubuna hayran kalacakları için bir kitabından sonra yüksek ihtimalle tüm kitaplarını okumak isteyeceklerdir.
Islıkla Çağrılan kitabı, ergenlik "mücadelesi" içindeki bir gencin ailesiyle ve kendiyle olan hesaplaşmalarına hüzünlü, derinlikli, acıtıcı fakat gerçeğin ve hayatın tam ortasından sunuyor bizlere.
Mutlaka okunmalı. Bazı bünyelere ağır gelebilir belki bazı cümleler. Fakat edebiyat tam da bu değil mi aslında?!
Tavsiyedir vesselâm...
157 syf.
·
Puan vermedi
Her zaman yok sayılan, anne-babası ve öğretmeleri tarafından "adam olmayacağına" karar verilmiş olan bir lise öğrencisi Kadir. Ağlamasını durdurmak için gülen; güldüğü için, şiir yazdığı için, bir elinde iki bardak taşımayı başardığı için ve daha bir sürü şeyden dolayı burnu kanayana kadar dayak yiyen çocuk. Aslında çok yumuşak kalpli bir çocuk ama yok sayılmak onu öfkeye, aksiliğe itiyor. Ayağa kalkmak için yaptığı her hamlede bir tekme yiyor ve yeniden düşüyor. Hayat çok acımasız ona karşı. Tüm dünyanın yükünü üzerinde hissediyor. Anne-baba ve öğretmenin çocuk üzerindeki etkisini çok güzel ortaya koymuş yazar. Ne kadar çok insan okursa o kadar iyi bu kitabı.
Okurken zulmü içimde, kanımda, yanımda hissettiğim acı olan gerçeklerimiz. 28 Şubat ve inancı ve inancının gerekliliğini yerine getirmekten ötürü heba olan binlerce mağdur genç kız. "Kendi ülkemde....." cümlesinin acı verici ifadesi. Çağdaş olma teriminin batıya nazaran bambaşka algılanış biçimleri.. entelektüellik ile dinsizliğin eş tutulduğu algı mekanizması. Vicdanlarının ve ailelerin baskısı altında kapandıklarını düşündükleri kızların başörtülerini yani özgürlüklerini ellerinden alarak özgürlük bahşetme zannının cüretkârlığı... Ve daha çok şey.
Kanunlar ve neresi olduğu bilinmeyen ve sınırı bir türlü çizilemeyen kamusal alan. Başını örtmek isteyen ve hakkını savunan anarşist pekâlâ dinsiz olmak da çağdaş olmak veya Allah'ı sadece içten sevmek dini sadece ibadet boyutuyla yaşamak da ilericilik, çağdaşlık. Bir de ibadetin gösteriş boyutu var tabii , gösteriş olmasın diye namazların toplu ve akşam kılınması gerekir. Evde Kur'an da olmamalı tesbih de. Askerin de dini olmaz memurun da. Niye çünkü bura Laik Türkiye.
Sorsan şimdi 1000 yıl sürecek 28 Şubat yaşasın ve Türkiye Laiktir Laik kalacak sloganları milletin kafasında, içinde, bilincinde ve inancında. Şimdi kim diyebilir bana 28 Şubat dönemi bitti. Bitse ne yazar söylesenize insanlar başörtülerini onurla taşıyanları yeryüzünden silmek istediği müddetçe.
Neyse. Neyse.
