Emine Şeyma Mengi Sözleri ve Alıntıları
Emine Şeyma Mengi sözleri ve alıntılarını, Emine Şeyma Mengi kitap alıntılarını, Emine Şeyma Mengi en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
İçlerinde en çok kırıkları taşıyan kişiler; dışarıdan bakıldığında en yıkılmaz görünen, en dik duruşlu insanlardı. Kimisinin kırıkları zararsızdı; kimsede yara açmazdı. Onlar acılarını, hüzünlerini, beklentilerinin sonundaki hüsranı kendi başlarına yaşar; dışa doğru gülümseyerek yormazlardı başka insanları. Gerekmedikçe çıkarmazlardı pençelerini. Başkalarını kırmaktansa kendilerini tüketirlerdi.
Bazılarının içindeki harabeyse çevrelerini de etkilerdi. Onların dik duruşları gülümsemekten değil, yıkmaktan geçerdi. Daha sinsiydi onlar. Kendi içlerindeki enkazı iç açan bir maskenin altında değil, başkalarını kırıp geçerek saklarlardı. İçlerinde öylece barındırmazlardı o kırıkları. Ellerine alır, başkalarını da yaralarlardı. Adına da güç derlerdi, özgüven derlerdi. Kendileri dahi bilmezlerdi ki bu yıkıcı tutumları kendi içlerindeki enkazın bir parçasıydı.
Sayfa 221Kitabı okudu
Keşkeler ruhun intiharıdır. Belkiler de umudu. Keşkelere yer vermeyip, belkilere tutunursanız ışığınızı bulursunuz.
Sayfa 163 - epsilon yayınlarıKitabı okudu
Bazen bir gülüşe, bir bakışa binbir tane his sığdırırdı insan ama karşısındakinin hikayesini bilmeyen görmezdi anlamını.
Sayfa 187Kitabı okudu
Şimdi yine uykunun uzak olduğu bir gecenin sonunda, sabahın uzattığı eli kavrayacakken yarım kalan bir diğer anı hatırlatmıştı kendini.
Sayfa 186Kitabı okudu
Öyle yara bere içindeydi ki ruhum, bedende kalan izler hiçbir şeydi yanında.
Ne zaman aynanın karşısına geçip kendime baksam, bana doğru masum bakışlar atan, ağladı ağlayacak bir kız görürdüm. Sonra elimi uzatırdım ona. "Geçecek" derdim. "Sen güçlüsün. Bunun da üstesinden geleceksin."
Sayfa 239Kitabı okudu
Güzeldi ama hayal kırıklıkları vardı.
Sayfa 49
Tıpkı benim gibi...
Artık neredeyse emindi Gencer, Efser okumayı bilmeyene kendini açmayan bir kitaptı. Ve mesele şuydu ki Gencer başladığı kitabı asla yarım bırakmazdı.
Sayfa 85Kitabı okudu
İnsanlardan daha tehlikeli bir şey varsa, o da sırtlarında taşıdıkları geçmişin yüküydü.
Sayfa 150Kitabı okudu
Zaman her şeyin ilacıydı derlerdi ama erteleyince zaman ilaçtan ziyade zehire dönüşür, tüm huzursuzluklara davetiye çıkarırdı.
Sayfa 285Kitabı okudu
Büyümesine rağmen çocukluğu yarım kalmış bir kızdım ben. Ben savaşırdım, ben bir şeylerle baş ederdim belki ama içimdeki o küçük kızın yabancısı olduğu, hasretini çektiği, merak ettiği şeyler çoktu.
Sayfa 65Kitabı okudu
"Benim yalanlarım gerçeklerdi, senin yalanların ise duygular... Hangisi daha kötü?"
Sayfa 306 - DerinKitabı okudu
+ "Canavarlar yatağımızın altında değiller mi?"
- "Hayır Yağmurcuğum, canavarlar yatakların altında olmazlar. Canavarlar kafamızın içinde."
Sayfa 77 - Yağmur&DerinKitabı okudu
Her insan için huzurun başka bir adı vardı. Benim huzurumun adı sensin..
Ama güçlendikçe yorulur muydu insan? Yoruluyormuş, yaşayarak görüyordum.
Sayfa 150Kitabı okudu
Sükuneti hep kötüye yorardım ben. Fırtınadan önce de sessizlik kaplamaz mıydı her yeri?
Sayfa 167Kitabı okudu