İçimizden her biri, kendi sırasında, burada bulunur. Burada, şimdi; niçin şurada değil de burada. Bu, bilinmez, saçmadır. İnsan, bilince ve yaşama kavuştuğunda da, buradadır; burada olmayı kendisi istememiştir. Sanki onu oraya atmışlardır -kim? hiç kimse- niçin? hiçbir nedeni yok. Başlangıç durumumuzun duygusu, yüce duygu budur ve bu duygunun ötesinde hiçbir şey yoktur.