Bir toplum, içkin ayrımsal mekanizmalarca ne kadar az bir arada tutulursa, kendi tutarlılığı için, bu aşkın, tekil ana o kadar çok bağlıdır. Fakat tekilliğin aşırı biçimi, bireyselliktir. Bu şekilde, eşdeğerlik mantığı neredeyse hissedilmez biçimde tekilliğe yönelir, tekillik de grubun birliğinin liderin adıyla özdeşleştirilmesine.