En büyük hata, gençliğe değer vermemekten doğuyor. Gençliğe değer vermemek iki şekilde gözüküyor: Ya aşırı istihfaf ya aşırı itimat şeklinde... Ya gençlikten yüz çeviriyoruz, ondan bir şey beklemeyerek küskün yaşıyoruz ya da zekâmızın zorba kuvvetleri ile onu istediğimiz gibi düşündürmek, istediğimiz şeyleri ona inandırmak için bütün kuvvetlerimizi kullanıyoruz. Bizden ziyade gençliğin bilmesi faydalı olan bir hakikat varsa o da genç neslin ne bir hiç olacağı ne de geçen veya geçmede olan nesillerin tarihe karışan fikir menfaatlerine âlet olacağıdır.
Nurettin Topçu/ Yarınki Türkiye
Konu kitap veya kütüphane ise gençler ve çocuklarla ilgili dillere pelesenk olan o cümle saklandığı yerden hemen fırlar ve bütün haşmetiyle ortaya dökülür.
Büyüklerin kendilerini kitap okumaktan muaf görmelerini kabul etmek mümkün mü? Hayır. Son nefese kadar okumak yaşamın gereğidir. Hayat devam ediyorsa okumak devam eder.