Bir şairin aslında tek gövdede bir şiir yazdığı iddia edilebilir. Örneğin Mehmet Akif, hep bir mesuliyet hissi ile konuşur. Nazım Hikmet, avangard şiirleri dışında romantik bir dünya kurar. Necip Fazıl, şiirini vehim etrafinda örer. Sezai Karakoç "diriliş, güneş" metaforlarıyla menkıbelere yaslanarak çağa bakar. İsmet Özel ise sürekli dünyayla hesaplaşan bir tutum içindedir.
Sayfa 87