Home
Search
Explore
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.40
Oldest Ertuğ Uçar Reviews
You can find Oldest Ertuğ Uçar quotes, oldest Ertuğ Uçar book quotes, the most impressive sentences and paragraphs on 1000Kitap.Ertuğ Uçar'dan naif bir hikaye.
Kitabı okuduğum sırada Istanbulda bir rezidansın 19. katında yaşıyordum.
Hikaye benim binamda ve benim katımda geçiyor gibi geldi adeta.
Gerçekle hayal arasında dans eden bir kurgu.
"Hayattaki sayısız tesadüften biri. Önemsiz denebilir. Bir kadın ve bir erkek. İkisi de yalnız, yazı bekleyen bir kıyı kasabasının boş pansiyonunda karşılaşıyorlar. Adam yakındaki adaları gezmiş, yazmayı planladığı ada kitabına çalışıyor. Pansiyonun bahçesinden ufukta dizili adalar görünüyor. Alt balkondaki kız kahvaltıda ismini söylüyor: Ada."
Ayrılığın Haritası'nın esas kız ve esas oğlanı Ada ve Uraz. Ada ve Uraz'ın bir yaz tatilinde Ayvalık'ta başlayan ilişkileri bir yıl sonra yine bir yaz tatilinde çıktıkları Yunan Adaları gezisinde uğradıkları Nisyros Adası'nda sonlanır. Son çıkılan gezi sırasında yaşanan sorunlara kayıtsız kalamayan Ada, hem ilişkisini hem de kendi duygularını tekrar sorgular ve bir seçim yapar.
Ertuğ Uçar Ayrılığın Haritası'nda tüm hikayeyi kitabın kadın karakteri Ada'nın gözünden anlatır. Bu konuda okurken, erkek bir yazarın bir kadın karakterin gözünden bir ilişkiye bu denli isabetli bakışı ve kadının duygusal geçişlerini ve yaşadıklarını bu kadar iyi anlatmasını gerçekten takdir ettiğimi söylemeden geçemeyeceğim.
Ben kitabı çok keyif alarak okudum. Özellikle mekanlar beni mest etti desem yalan olmaz. Kah Ayvalık ve Cunda sokaklarında dolaştım, kah bir Rum tavernasında harika bir akşam geçirdim, kah Ege'nin serin sularıyla buluştum, kah adaların sardunyalı sokaklarının keyfini çıkardım kitabı okurken.
Evetttt. Ayrılığın Haritası Ertuğ Uçar'ın okuduğum ilk kitabı oldu ama son kitabı olmayacağı kesin.
Kadın erkek ilişkilerinin dinamiklerine dair keyifli bir kitap okumak isterseniz Ayrılığın Haritası sizi bekliyor.
Keyifli okumalar.
96 syf.
7/10 puan verdi
Deniz fenerlerine olan ilgisini yazıya dökme düşüncesi yazarı masasından kaldırıp bir yolculuğa çıkarıyor. Bu yolculuğun tohumu da, deniz fenerlerini gidip yerinde görmeden sadece teorik bilgiden faydalanarak yazmanın yapaylığı fikriyle düşüyor düşüncelerine. Deneme türünde olan kitap yazarın bu serüvenindeki izlenimlerini ve izlenimlerin doğurduğu düşünceleri aktarmasıyla oluşuyor. Tabii kitabı ilgi alanıma sokan şey ise yazarın bu yolculukta Deniz Feneri eseri sayesinde Virginia Woolf ile tanışmasıdır. Deniz Feneri'ni okuduktan sonra aslında yazmanın bilgiden ziyade hayal gücüne dayalı olduğunu fark ediyor. Çünkü Virginia da Deniz Feneri eserinin ana objesi olan Godrevy Feneri'ni sadece uzaktan görmüştü ve bunun üzerine Fener'e hayal dünyasıyla bir gerçeklik giydirmişti ve bu gerçeklik Fener'in dünya gerçekliğinden farklıydı. Belki de dünya gerçekliği yazmaya değer değildi...
Kader kısmet
Kitabı içinde şavkar Altınel,murat gulsoy ve Murat Menteş olduğu için aldım ve gerçekten en iyi yazılar da onlara aitti diyebilirim. Diğer yazıların büyük bölümü ya 444 kelime sınırına takılarak ya da yazarların büyük kısmınin çevirmen olması nedeniyle biraz daha bilgi verici ya da bir lise ödevini yerine getirir gibiydi.
Yine de bir fotoğrafa bakarak yazı yazmak hele de 444 kelime ile sınırlı tutarak meramını analtmak kolay olmasa gerek. Atıştırmalık bir kitap desek çok ayıp etmiş olur muyuz acaba ?
Adalara, denizlere, gitmelere, giderken de en çok kendi içine korkusuzca dalmalara dair. ..
Okurken denizlere doğru kayboldum. Dili akıcı sizi sıkmadan alıp Ege'ye götürüyor.
O Öyküleri Niye Yazdılar
Hayatım boyunca duymadığım kadar kuş ismi öğrendim. Güvercinleri çok severim, adı geçen kuşların çoğunu ilk defa duydum güvercinleri bile unuttum. Murat Menteş’e saygım var ama ben bu kitabın neden yazıldığını anlayamadım. Bu yazarlar o öyküleri niye yazdı? Vakit geçsin diye galiba.
Böyle ufacık bir arkadaştan beklemediğim kadar vurucu bir kitapla karşılaştım. Yalnızlık, yabancılaşma üzerine yazılmış başarılı bir kitap. Betimlemeler, tarifler harika. Tam bir ummadığın taş baş yarar durumu. Neden beklentim bu kadar azdı bilmiyorum. Dediğim gibi belki hacminden kaynaklıdır ancak kesinlikle okunmayı hak ediyor.
Tavsiye ederim.
Yine bilmeden, araştırmadan, sırf yayınevine güvenerek aldığım bir kitap, tanıştığım için çok mutlu olduğum bir yazar.
Koca bir gökdelenin otuz altıncı katında bir adam. Duvarına asılı bir Edward Hopper tablosu ile bu ressamın resmettiği diğer insanlar kadar yalnız hissediyor kendini.
Bir gün duvarına yayılmaya başlayan bir çatlağı fark etmesiyle başlıyor olaylar. O çatlağı eş zamanlı olarak bizim zihnimizde de açıyor yazar ve o incelikten içeri pek çok şey döküveriyor okuma boyunca: şehrin yutuculuğu, eşyaların insanı ele geçirişi, bizim elimizde olduğunu düşündüğümüz fakat, aslında mış gibi bir hayat, her ne kadar hükmedebildiğimizi düşünsek de aslında daima olduğu yerde varolan ve bizi istediği an yok edebilecek doğanın ezici gücü, hayatı uyuyarak yaşayanlar ve bu uykuya direnmeye gücü olanlar o çatlağı doldurmaya başlıyorlar.
Ertuğ Uçar aynı zamanda bir mimar. Mimar ve mühendisler analitik düşünce becerilerinden, mekan algılarından, dünyaya bakış açılarından mıdır nedir bilmiyorum hep çok iyi metinler yaratıyorlar.
İnce bir kitap olmasına rağmen inceliği ile ters orantılı okura verdiği doyum. Önerilir.
Bir Çift Ayak...
"Ev.
Ev nedir? Eşyalar mıdır evi ev yapan, insanlar mı?
...
Annem, 'Ev bir çift ayaktır,' derdi babamı kastederek."
"Kütüphanesi bir insanın sırrıdır aslında."
"Seyrediyoruz. Bakışlarımız aslında daha derine, tıpkı Hopper karekterlerindeki gibi daha uzağa, resimden,çerçeveden dışarı, manzaradan öteye, kendi geçmişlerine, kaderlerine dalmış. Değiştirmek için hiçbirşey yapmaya yeltenmediğimiz, sadece oluşmasını beklediğimiz kaderimize."
"Bulmak için aramak yetmiyor..."
Çok popüler kitaplar dışında böyle kitap incemelerine daha çok yer vermek istiyorum.
Bu yazarın okuduğum ilk kitabı.
Bir çırpıda biten gayet hoş kurgulanmış akıcı bir kitaptı.
İstanbulun kalabalıklığında yalnız kalmış ya da yalnızlığı tercih etmiş biriyle, şehir hayatından artanlarla yaşamını sürdüren parazit olarak adlandırılan insanları anlatan bir kitap...