Eski ben olsa bu kitabı çok severdi. Eski ben, aforizmalar dolusu ve sürekli içsel çatışmalar yaşayan karakterin olduğu kitaplardan kendisi ile bağdaştıracağı noktalar bulur, kendisine yaşamını yönlendirebilecek ve itici güç olabilecek anlamlar bulup her okuduğu kitaptan sonra hayatını değiştireceğini düşünürdü. Oysaki bu kitabı büyük bir alaycılık ile okudum. Okuyucu olarak polisiye roman yazmaya kalksam sıfır tecrübe ve bilgi ile ben de bu kadarını yazabilirdim. Gündelik hayatta kişinin kendi içsel konuşmalarını, hayal kırıklıklarını, ikilemlerini derleyip toplayıp bir karakter yaratarak o karaktere monte etmek amiyane tabirle Cin Ali serisi yazmak ile eş değerdir. Sinemadan örnek vereyim; bir sanat filmleri vardır, bir de kişinin beynini yormayıp izleyip geçeceği çerez filmler vardır. Kapalıçarşı Cinayeti ikinci kategoriye giriyor. Çevrenizde kitap okumayan, 10 sayfa okuyup sıkılan insanlar var ise alıp hediye edin. Eminim bayıla bayıla okurlar. Tecrübeyle sabit. Yazara ise rahmet diliyorum.
