Konuştukça, yedikçe, işedikçe, paylaştıkça ölürdü insan. Ama hiçbir şey yapmasak da ölüm var. İnsan, ölüme ne kadar güzel yürürse ölüm kendisini o kadar güzel gösterir. Ölümden korkmak değil de ölümü hiç istememek felaket!
Bir şarkı açtım... Hasta olan insanların kaderleri, neden en yakınlarının da kederleri olur diye düşündüm. bir yolunu bulup babamı öylece bırakıp gitmeyi o kadar çok düşündüm ki... beceremedim. iyi mi ettim bilmem. Dışarısı nasıl bir yer hiç bilmiyorum. Anneme benzemekle huzurluyum.