Düşüncelerimi ilk bitirdiğim de paylaşmayı düşünmüyordum ancak daha sonra farklı bir tadı olan bu kitaptan biraz da olsa bahsetmek istedim.
Kula,şarap ustası,dokumacı,çölün kurtları,çizgileri olmayan zebralar ve adı olmayan kahranımız ,adı olmayan kahramanımız küçük bir kız ve At Kula'ya aşık ve geçmişi hakkında hiç bir fikri yok gördüğü rüyalarla daha da kafası karışan bir durum da. Ve gördüğü rüyaların da geçmişinden izler olduğunu düşünüyor. Kafasın da şu soru hatırlamak ,o gerçek mi?Kitabı okurken her ne kadar adı olmayan kız kadar benim de kafam karıştı ancak yine de sonraları olaylar netleşmeye başladıkça bunun insanın kendi iç dünyasındaki benliğini arama çabası olduğunu anladıkça kitap akıcı bir hâl almaya başladı.İnsanın kendi benliğini arama çabası,kendini keşfetme sürecini çöl ve çeşitli kişi ve hayvanlar metafor olarak kullanılarak bu keşif sürecini Ezgi Altıner bizlere aktamış.