Demsal bihar bû. Nebat li ser axa bi bereket pêl bi pêl jîndar dibû.
Lêbelê, wê rojê li Helepçê kal dimirin, jin dimirin, zarok
dimirin, mirovahî dimir...
Bi dehan, bi sedan, bi hezaran...
"Her gel, her çand, her raman jî rengek e. Xwezî te mudaxeleyî van rengan nekira. Xwezî rengekî xwe li ser rengekî din re nedîta. Xwezî jiyana me jî wekî vê keskesorê xweş û watedar bûna”