En Eski Faruk Duman Sözleri ve Alıntıları
En Eski Faruk Duman sözleri ve alıntılarını, en eski Faruk Duman kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
“Bir şeylerle oyalanmalı insan. Yoksa bir iç sıkıntısı başlıyor. Bir şey aşağıdan yukarıya doğru yükseliyor. Ve boğmaya başlıyor insanı.”
Umutsuzluk köreltir insanı. Düşünceni toplayamaz, dışarıda olduğu kadar içeride de (aklında, kalbinde, damarlarında) olup bitenleri anlayamazsın.
Can YayınlarıKitabı okudu
"Çekememezlik, derin bir kedere sürüklüyor insanı. Böyle durumlarda, şu, aldırışsızlık denen kuyuya bırakmalı kendini. Bu kuyu nasıl dipsizdir. Hoş, derinlerden tuhaf sesler de gelebilir, kuyu böylece, verir öğüdünü. Yine de, bunu daha yakından duymak arzusuyla da, pişmanlık duymazsın halinden. İmdi kuyu içre kuyu açılmış olur senin için. Al sana cömertçe bir davranış."
Sayfa 12 - Notos Kitap
"... hayat nedir ki başka. Sözlerin sarf edilmesinden, durup dururken. Sonra bu sözlerin anlamlandırılmaya çalışılmasından. Ama acıda, insanın insafıyla örülü bir şeyler var. Gölgede, belirsiz, ta eskilerden hız almış, her insanın yüzünde."
Sayfa 32 - Notos Kitap
"Bütünüyle geceye karıştığımı düşünecek olsam, bir baykuş bütün efkarını bana emanet ediyor."
Sayfa 36 - Notos Kitap
"Aşk nasıl kalıcı bir şeydi, insanı ele veren aşk. İnsan oysa, aşkı yaratan insan, hakkını veremiyordu onun. Ne tuhaf. Yaratılan, yaratanı geçmişti işte. Zamanın birinde tutup aşkı yaratmıştı o ve ürpermişti onun iyiliği karşısında. Korkmuştu. İyilik, korkutucu oluvermişti. Kaçınılması gereken bir şey. Bu olmuştu sonunda."
Sayfa 37 - Notos Kitap