“hamide hanım geçici bir süre öğretmenlik yapacaktı,selimiye kütüphanesi nin yanındaydı okulumuz,
başka birini bulana kadar,
başka birini bulacak halde değildi o günlerde devlet,
hamide hoca kızının öldüğü gün dersten koşarak çıktı,
bulundu haberi geldiğinde,
önce bir sustu,
gözleri doldu hızlıca sınıftan çıkarken,
bir daha dönemedi geri,
öğretmenimizi sorduğumuzda,
emekliye ayrıldı dediler,
ses etmedik,
aramızda kızanlar olmuştu,sesler yükseliyordu bazılarından,
insan hiç kedisi öldü diye bu kadar üzülür mü, diyorlardı “