1977 kanlı 1 mayıs... Ama Ferhan Şensoy o yokuştaki kana karşılık bir güldürü yazmış günlük insanların dilinden argolarından oluşan. Samimiyetiyle öykünün içine hemencecik sizi sokarken kanlı 1 mayıs günü hafızalarınıza kazıyarak öyküden çıkmamanızı da sağlayacaktır.
Biyografi okumayı çok sevdiğimden olsa gerek severek okuduğum bir kitap oldu.Tiyatro ile ilgiliyseniz bence okumanız gerekli bir eser. Bir tiyatrocunun yaşadığı açmazları aşkları yazarın dilinden okuyacaksınız.Ferhan Şensoy un Galatasay Lisesi günleri sonra yurt dışındaki eğitimi sırasında yaşadıkları ve aşkları...Çok komik çok tirajik ve bazı bazı erotik anıların yer aldığı bir biyografi...Yazarı sevenlere tavsiye edilir.
yanilmiyorsam 2000 yilinda ilk baskisini yapti bu kitap ve hic cekinmeden alip bir solukta bitirdim.
usta'nin kisa anilarini nasil oykulestirdigini, hayata dair celiskilerini ve bu celiskilerin nasil da komik oldugunu gorebilecegimiz bir kitap.
ozellikle bir "goz doktoru" hikayesi var ki tadindan yenmez.
Kedileri sevdiğimden önce gözüme kitabın kapağı ilişti. Sonra baktım Ferhan Şensoy'muş yazarı. Düşünmeden aldım kitabı açıkçası. Kitap - zaten ön sözünde de belirtiliyor - Ferhan Şensoy'un Aydınlık Gazetesi'nde yayınlanan makalelerinden oluşuyor. Gündemdeki olayları kendi diliyle oldukça mizahi bir şekilde eleştirmiş ve ortaya trajikomik bir kitap çıkmış. Ben beğendim kitabı :)
Çok güzel ve samimi bir anı kitabı. Kitap "Şans Kapıyı Kırınca" filminin çekimi için Küba'ya giden Ferhan Şensoy ve yanındaki ekibin yaşadıklarına, duygu ve düşüncelerine tanıklık eder niteliktedir. Okuması gerçekten eğlenceli bir kitaptır öneririm...
Hacı KomünistFerhan Şensoy · Ortaoyuncular Yayınları · 2005766 okunma
Kitabın finalinde dereye su taşıyanlar isimli bir öykü var. Kitabın ana temasını da kapsıyor. Bir ara kitabı okurken o kadar sıkıldım ki; yarıda bıraksaymışım bu güzel öyküyü bir daha okuma fırsatım olmayacaktı.
Bir kitabı aldığımda iç kapağına bir tarih ve imza atarım. 1000Kitap'a işlerken baktım tarih Aralık 1989. Yani şu ünlü 80lerin son günleri. Muhtemelen vatkalı ceket giymeyi yeni bırakmış ve artık kazaklarımı kotumun içine sokmaktan vazgeçmiştim. O yıllardan beridir ne zaman canım sıkılsa alırım elime Gündeste'yi, rastgele bir sayfa açar ve şiiri yüksek sesle okumaya çalışırım. Ruh halim ne olursa olsun yüzüme bir gülümseme oturur. Anılara dalar giderim. Bazı çok sevdiğim kitapları yıllar önce oturup şeffaf poşet ile kaplamıştım. Bu da onlardan biridir.
Şehirlerarası bir otobüs yolculuğu sırasında bir çırpıda okuduğum bir kitap olmasına rağmen (Ferhan Şensoy'a olan özel hayranlığımın da etkisi olabilir) hala unutamadığım kitaplar arasında yer alır. Ferhan Şensoy'un dil incelikleri üzerine yaptığı mizahının oldukça zekice ve yaratıcı olduğunu düşünüyorum. Kitabı okuduğum dönemde içerisine 10 Ocak 1993 diye tarih atmışım. Aradan 23 yıldan fazla zaman geçmiş ama bu geçen zaman kitabın değerini asla azaltmamış.
Ferhan Şensoy'un eğlendiren bir kitabı. İçinde birçok hikaye var. Anılarını anlatmış meddah yazarımız her zamanki gibi. Ferhangi Şeyleri 10 kere izlemek nasıl bende her seferinde aynı etkiyi yapıyorsa, kitap Ferhan Bey'in bir şeyler anlatırkenki halini hayal etmek gibi geldi. Önemli konuları edebi ve belden aşağı anlatan güzel uslubuyla yine beni mutlu etti.
Ferhan Şensoy'un en güzel oyunlarından biri. Farsça-Türkçe karışımı bir dille yazılmış, ortaoyuncuların kurulduğu yıllar uzun süre oynanmış, İran'ın nasıl olduysa haberi olmuş ve "Şah'la dalga geçiliyor!" deyü pek kızmışlardır! Arada açar birkaç sahnesini okurum!
