Dağkapı burcuyum.
Her uzaklaşma koparırken taşları bedenimden,
Bu şehir ben değilim artık.
Bu ten benim değil.
Gözyaşlarım arıyor esmerliğimi.
Dicle'den kan akıyor,
UluCami'den çığlık sesleri...
Asla gün doğmaz sen olmayınca,
gecelerim gündüze hasret gündüzlerim sana
karanlık zindanların esiri olur gözlerim
tek ışığımı sende görürüm
ama sen yoksun ya
güneşini kaybetmiş bi kuşun hüznü doğar içime...
söz verdim kendime ağlamak yok artık
sigaramı yakarım ardı ardına
gözlerim dursada kalbim ağlar
taşar yüreğimin derin suları
içinde masum bir çocuk boğulur...