İnsan başkalarından onay görmeyi istediğinde ve sadece başkaları tarafından nasıl yargılandığını önemsediğinde, sonunda başkalarının hayatını yaşamaya başlar.
Dünya karmaşık değil. Sen dünyayı karmaşık hale getiriyorsun.
Senin gördüğün dünya benim gördüğüm dünyadan farklı, dünyanın başkasıyla paylaşman da imkansız.
Issız bir adada yaşasaydın, okyanusun ta ötesindeki bir kişiyi düşünürdün. Gecelerini yalnız geçirseydin, birinin nefes alıp verişini
duymak için kulaklannı açardın. Dışanda biri olduğu sürece,
yalnızlık peşini bırakmaz.
Başkalarının görüşleri ne olursa olsun haklı olduğunu düşünüyorsan, konunun hemen oracıkta kapanması gerekir. Ama birçok kişi bir güç mücadelesine giriverir ve kendilerine boyun eğdirmeye çalışır. Zaten bu yüzden 'bir hatayı kabul etmeyi' 'yenilgiyi kabul etmek' olarak düşünürüz.