Besbelli, politikanın dizginlerini elinde bulundurmak zevkli bir iş, yalnız, gerçek fikir adamlarının tanımadığı ve tadamayacağı bir zevk bu. Delil mi istersiniz? Bakın her yerde olduğu gibi, kendi çevremizde de entelektüel topluluklar nasıl kolayca birer siyasi topluluk haline geliveriyor... Sanıyordu ki entelektüeller, su katılmamış entelektüeldiler; tek kaygıları vardı, düşünce. Oysa ne görüyoruz, içlerinden politikacı imişler. Yolunu şaşırmış, tefekkürün gerçek dünyasından habersiz birer politikacı. Hiçbiri p'sini bilmez politika ilminin, ama anadan doğma politikacıdır. Tecessüsü felce uğramış entelektüelin. Bu alçalışın sebebi cehalet.