"SICAK BİR AKŞAM VAKTİ, bir fırının önünde dört çocuk duruyordu. Hiç kimse onları tanımıyordu. Nereden geldiklerini bilmiyorlardı..."
Henry, Jessie, Violet ve Benny adındaki, aç bilaç fırının önünde duran annesiz babasız dört kardeş onları arayan büyükbabalarından kaçmaktadır. Fırıncıdan bir gece kalmak için izin isterler. Ancak, fırıncı ve karısının "Çocuklardan büyük olan üçünü burada tutacağım. Bana yardım edebilirler. Ama küçük oğlanın yetimhaneye gitmesi gerekiyor..." diye konuştuklarını duyan çocuklar oradan kaçarak ormana doğru yola koyulurlar. Ormanda terk edilmiş bir yük vagonu bulurlar. Çöplükten buldukları kap kaçağı yıkayıp paklayarak özlemini duydukları yuva haline getirirler. Ve bir gün ayağına diken batmış iyi cins çoban köpeğinin aralarına katılmasıyla sayıları 5'e çıkar...
İlk olarak 1924 yılında basılan, sonradan 19 kitaplık bir seriye dönüşen, "dünyada milyonlarca satan, iki kez de animasyon film olarak beyaz perdeye taşınan Vagon Çocukları" okuyucuya sımsıcak bir dünya sunuyor. Sorunlara karşı çözüm üretmeyi dayanışmayı, özveriyi, hoşgörüyü, en küçük şeylerden mutlu olmayı, sevginin her şeyin temeli olduğunu anlatırken, unuttuğumuz birçok değeri de tekrar hatırlatıyor...
Çok severek, içim kıpır kıpır okudum kitabı. Siz de sonunu merak ediyorsanız mutlaka okuyun derim...
