"Kaktüsler güçlü bitkilerdir. Kışın sulanmak istemezler. Güneş gören bir yerde dursalar yeter. Yazın su isterler. Ama çok su verilirse ve suyu süzülmezse çürüyebilirler. Güzel bakıldıklarında çiçek bile açarlar. Bir köşede unutsan da çok çabuk pes etmezler. Belki kurumaya yüz tutabilirler ama seneler sonra bile kenarda köşede unuttuğun bir kaktüse hayat verebilirsin. Kuruyan yerlerinden budar, onu sularsan hayata döndürebilirsin. Tekrar yeşerebilirler. Bunları düşünüyordum. Beni kaktüs olarak görmüşler. Suyumu verip güneş gören bir yere koymak yerine, kenarda köşede bırakıp bir gün sularım diye düşünmüşler. Nasılsa güçlü, kurursa yeşertiriz demişler. "
Çok merak ettiğim bir kitaba, yazarının imzasıyla kavuşmanın mutluluğunu yaşıyorum, takriben şöyle ( 😻🥳)
Kendisine teşekkürlerimi ediyor, en kısa zamanda kitabı okuyup alıntıları paylaşmak için can atıyorum.
Öncelikle lisede okuduğum, okuduğuma pişman olduğum kötü aşk romanlarına benzemediği için yazara teşekkür ederim. İlk 20 sayfada öyle bir izlenim edinmiştim ama neyse ki kitap tahminlerimden çok daha güzel devam etti.. :)
Hiç tarzım olmamasına rağmen 150 sayfayı bir oturuşta bitirdim. Merak uyandıran güzel bir kitaptı kesinlikle. Altı çizilecek çok fazla güzel yer vardı kitapta. Para kazanmak için yazılmış bir kitap olmadığı çok açık. Tavsiye ediyorum hepinize.. :)
Puanlayacak olursam :
Giriş : 5 puan
Gelişme : 10 puan
Sonuç : 7.5 puan
Bu kitabı okumaya bir şafak vakti başladım. Not aldım saat 05.58'di. Ettiğim bir duanın hemen sonrasıydı. Okudukça çizdiğim satırlar oldu çünkü yüreğime dokunan satırları çizmeyi ve paylaşmayı seviyorum.
Kitap bittiğinde baktım ki ne kadar çok satır çizmiştim öyle...
Kitapta yaşanmışlıklar vardı, hayaller... (kimi gerçekleşen, çoğu yarım kalan).
Bize bahşedilen sadece bir hayat vardı ve biz bunu kendi doğrularımız ile yaşamalıydık.
Satırları okudum, okudum ve evet kendi yaşanmışlıklarımın da farkına vardım bir kez daha.
Fark ettim; yaşanmışlıklarımız silinmiyordu gerçekten de her ne kadar unutmak istediklerimizi unutsak da.
Bir duyguyla açılır binlerce kelimenin kapısı.
Sevmek...
Evet sevmek güzeldi. Sevilmek de güzeldi.
Ama kitapta anlatılan sevginin sadece sevilen o kişi üzerinden anlatılması belki biraz sıktı beni.
Belki süslü değildi kitaptaki cümleler ama satırları okudukça daha kolay farkına varıyordum bazı şeylerin.
Bazı satırlar belki dua niyeti ile yazılmıştı. Mesela yazar, güzel insanlar diliyordu ömrümüzde.
Belki de ettiğiniz bir duayı göreceksiniz kitapta. Kim bilir...
Herkese keyifli okumalar.
"Bitti dediğim yerden" altı çizilmesi gereken çok can alıcı cümleler barındırıyor. Yazarın Dili çok yalın, kalemi gerçekten çok güçlü. Sayfalar su gibi akıyor ve bir bakıyorsunuz bugüne kadar söylemek istedikleriniz kaleme alınmış. Bir çok sayfada durup, Gülcan hanım duygularımın tercümanı olmuşsunuz dedim.
Her bitiş yeni bir başlangıçtır, bitti dediğiniz yerden yepyeni başlangıçlara merhaba dersiniz . Bitti dediğiniz yerden hayat fısıldar; "daha yeni başlıyoruz" kaleminize yüreğinize sağlık.