Muhabbet-i ilâhiyye (Allah sevgisi) nedir? diye sordular.Şöyle cevap verdi:
- Muhabbet sahibinin konuşması az, tefekkürü daimi, yalnızlığı çok, susması aralıksız olur.Kendisine bakanları görmez; çağrılınca duymaz (gaybet hali) musibete uğrayınca üzülmez,nimete kavuşunca sevinmez (rıza makamı) Allah'dan başkasından ümidvar olmaz.
[Ahmed İbn Asım Antâki Hz.]