Hakkında
Şiraz'da doğmuştur. Doğumu için verilen tarihler 1317 ile 1326 arasında değişmektedir. Asıl adı Hace Şemseddin Muhammed'dir. Farsça'nın en büyük şairlerinden biri olduğu kabul edilir. İran tasavvuf şiirinin öncülüğünü yapmıştır. Şiirlerinde gerçeküstü öğeler de bulunur. Hafız-ı Şirazi, fikirlerindeki kuvvet, görüşlerindeki hususiyet ve edasındaki rindlik bakımından bütün şarkın en lirik şairlerinden biri sayılmış ve şöhreti gün geçtikçe doğuya ve batıya yayılmıştır. Kabri İran'ın Şiraz kentinde, şiirlerinde anlattığı gibi bahçelerin içerisindedir.
Hafız eserlerini bir araya getiren divanı Türkçeye ilk defa Abdülbaki Gölpınarlı tarafından tercüme edilmiştir (İstanbul 1944). Hafız'ın divanı ve şiirleri Batı dillerine de çevrilmiş, en önemli çeviri Joseph von Hammer tarafından yapılmıştır. (Der Diwan von Mohammed Schemseddin Hafıs, Stuttgart 1812-1813) Hafız'ı Hammer'in çevirisinden okuyan ve onun şiirlerine ilgi duyan Goethe, her birine Farsça başlık verilmiş on iki bölüm halinde topladığı lirik şiirlerini West-Oestlicher Divan adıyla yayımlamıştır. (Stuttgard 1819)
Tam adı:
Hace Şemseddin Muhammed
Unvan:
İran'lı şair
Doğum:
Şiraz, İran, 1317
Ölüm:
Şiraz, İran, 1390
Okurlar
508 okur beğendi.
663 okur okudu.
106 okur okuyor.
984 okur okuyacak.
40 okur yarım bıraktı.
Sözler ve Alıntılar
İki gözümün nuru, dünyada vefa yok.
Gelmek isteyene gel de, söylemek isteyene söyle de
Zira kibir, naz, bekçi ve kapıcı yok bu dergahta
Sayfa 92 - Kapı Yayınları
* * *
Sevgili nerdeyse gönül hoşluğu orda..
İş bankası YayınlarıKitabı okudu
Huuuuuu.. Nerdesiniz??
* * *
Dostluk ne zaman bitti, sevenler nerde kaldılar?
İş bankası YayınlarıKitabı okudu
Hayalin varken gözlerime uyku mu girer?
Heyhat.! Gönül, ayrılığına sabır mı edebilir...?
.
İletiler
"Gönlüyle sözü bir olana kurban olayım."
☘️ 
Hafız-ı Şirazi ☘️
"İki gözümün nuru, dünyada vefa yok."
Hafız Divanı
☘️ Hafız-ı Şirazi ☘️
"Aynı kafada olmayan kişilerle sohbet, ruha acı veren bir azaptır. "
Hafız-ı Şirazi
Yorumlar ve İncelemeler
Bazı kitapların insanın ruhuna iyi gelen yanları var ve hiç bitmesin isteriz. Hafız Divanı da benim kalbimin baş ucu kitabıydı diyebilirim, bitmesin diye okuyamaya kıyamadıklarımdan bir tanesiydi.. Şiir kadar ruhu temizleyen başka bir edebi dil icat edilmediği kanısındayım. Her satırı ruhuma dokunan, özel ve kıymetli satırlardı. Hafızın şiirlerini okuyanların ayrılığa mahkum olacağına dair bir efsane gezermiş İran sokaklarında, orasını bilmem ama Divanı halk arasında gönül ilişkilerine başvurulan bir falname olarak da kullanılırmış. Fars edebiyatının tüm zarifliğini yansıtan bu eseri mutlaka okunması gerektiğini düşünüyorum. Tavsiye olunur :)
.
"Sarayını, çardağını göklere kadar yükseltmeye ne hâcet var?"
.
"Asaleti kendinden olanın gösterişe ihtiyacı yoktur. Bahçivanın, başına gül taktığı görülmemiştir."
.
"Hayalini kurdukça şaraba ihtiyacımız mı var?"
.
"Mektubun Leyla'dan başka kimi var?"
.
"Benim gibi bir kalbi kırığı, bir düşkünü ne diye yanından huzurundan kovuyorsun? Nihayet çok çok istediğim nedir ki? Bir öpücük yahutta bir kucaklaşma!"
.
"Varlığım baştan gitsin, tek yüzünü döndür
Söyle yele, dertlilerin harmanını süpürsün
Tufanlara kaptırdık gözümüzü, gönlümüzü
Gam seline söyle, evi temelinden götürsün
Bakışımız dicle'nin yıksın bütün ününü
Soluğumuz zerdüşt'ün ateşini söndürsün!
"Seni kirpiklerimle öldürürüm" diyen yâr
Aman, sakın caymasın, öldürürse öldürsün!
Hafız'a son gününde vuslat muştusu versen
Belki ölürken bile onu mutlu görürsün.."
Hafız-ı Şirazi