Maalesef sinek gibi her türlü pislikten istifade etmeye çalışan genç bir kitle haline geldik. Dünyaya bir daha mı geleceğiz? Sorusunun masumiyetine sığınarak ahlakımızı ve terbiyemizi nefsimizle değiştirdik. Yüreğe değil de, tamamıyla fiziğe bakan gözlerimiz yüzünden insanın ruh denilen muhtevasını anlamaktan ve yaşamaktan tamamıyla mahrumuz. Göz gördüğüyle oynaştığı sürece, yüreğin ruh eşi her zaman yalnızlık olacaktır.