Hakkında
Hakan Dilek 1962 Çarşamba'da doğdu.
Hakan Dilek Samsun 19 Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Resim Eğitimi Bölümü/Heykel Ana Sanat Dalı’ndan mezun oldu. Baktı ‘lafla peynir gemisi yürümüyor’; Bugüne dek dört kişisel resim sergisi açtı dört de karma resim sergisine katıldı. -Adı geçen sergiler 1996-2003 yılları arasında gerçekleşti.
1975-91 yılları arasında farklı 2. ve 3. Lig takımlarında profesyonel futbol oynadı. 1996'da Meşin Yuvarlak dergisinde futbol yazmaya başladı. 2001 yılında eski futbolcularla söyleşiden oluşan ilk kitabı Mahallenin En Şık Abileri çıktı. Bu kitabı İşte Böyle Bir Şey, O Gol Kaçmazdı ve Maçı Kaybettik Ama Zemin Futbol Oynamaya Müsait Değildi izledi. 2001-2003 arasında Radikal Futbol'da Siyah-Beyaz Yıllar, 2003 yıllarında Sabah gazetesi Pazar Eki'nde Mahallenin En Şık Abileri adlı köşesinde yazıları yayımlandı.
Unvan:
Türk Ressam, Yazar
Doğum:
Çarşamba, Samsun, Türkiye, 1962
Okurlar
2 okur beğendi.
13 okur okudu.
1 okur okuyor.
11 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Sanatçı, karanlık bir odayı aydınlatan ışıktır benim gözümde. Benim için 1970 Dünya Kupası finalinde Pele'nin Carlos Alberto'ya verdiği pasla, genç Rimbaud'un şiiri arasında bir fark yoktur." Eric Cantona’ya göre futbolla sanat bir yerde buluşuyordu.
Sayfa 96Kitabı okudu
Bir kamp dönemi, Galatasaraylı futbolcular aralarında bilgi yarışması düzenliyorlar. Coşkun Özarı, Metin Oktay'ın oda arkadaşı Kamil Aktan'ı sorguya çekiyor: "Ispanya'nın bulunduğu adanın ismini söyle!" Dakikalar bitiyor ama Kamil değil İspanya adasını, İstanbul'daki adalanı sayacak durumda değil; nasıl daralıyor... Metin Oktay, Coskun Özarı’nın göremeyeceği bir pozisyonda, sessiz film oynar gibi anlatmaya çalışıyor dudak hareketleriyle Kamil'e: "Elbe, Elbe!" Kamil sevinç içinde, sorulan soruyu bilmenin heyecanıyla ayağa kalkıp bağırmaya başlıyor: "Elma, Elma!"
Sayfa 51Kitabı okudu
Taçsız Kral'ın jübilesi de ilginçtir. Yıllarca ayrımsız bütün tribünlerin birlikte alkışladığı Metin Oktay, Fenerbahçelilerin ve Galatasaraylıların ortak isteğini gerçekleştiriyor, son maçında -on dakikalığına da olsa- Can Bartu ile forma değiştiriyordu. Yani Can Galatasaray, Metin de Fenerbahçe formasıyla yer alıyordu sahada. Gözlere ve evlere şenlik bir jübile maçı değil mi? Can Fenerliliğinden Metin Galatasaraylılığından ne kaybetmiştir? Sorarım...
Sayfa 46Kitabı okudu
Ender Konca’nın, babası Miraç Konca'yla yasadiği bir olay, o duyguları yeniden dolaştırdı yüreğimde. Bir erdem hikayesidir o olay benim için... 1970; Eskişehirspor-Galatasaray maçı. Ender başını döndürüyor Galatasaray defansının; bir çalım atıyor Ekrem'e, bir daha, dönüp bir daha... Eblehe çeviriyor Ekrem'i. Maç 1-0 Eskişehirspor'un galibiyetiyle bitiyor. Maç bitiyor, stadın dışına çıkiyor Ender. Kendisini bir kenarda bekleyen babası Miraç Konca’nın eline sarılıp öpecek. Bir adım kala, babası çakıyor tokadı Endere ve şaşkınlığı geçmeden konuşmaya başlıyor: "Sen utanmıyor musun adama tekrar tekrar çalım atmaya? Geçtin, tekrar geri dönmen niye. O adam da toptan ekmek yemiyor mu?" Ben biterim bu olayda.
Sayfa 62Kitabı okudu
"Akıl, kendini ancak deliliğin zıddı olarak tanımlayabilmektedir. Öyleyse delilik toplum düzeninin varlığı için gereklidir, çünkü bu düzen, kendine ancak negatifinin aynasında kimlik verebilmektedir...!"
(M.Ali Kılıçbay'ın Michel Foucault'nun Deliliğe Övgü'süne yazdığı önsözden)
Sayfa 78Kitabı okudu
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
