Handan Sağlanmak

Ruh ikizleri; yalnızca onlar bu büyüyü taşır. Toprağa düşen yıldırım kadar nadir gelirler dünyaya.
Ama bir araya gelip âşık olduklarında...
İşte o zaman, toprak ikiye bölünür.

Kitaba yazın başlayıp yarım bıraktım şimdi tekrar başlayıp zorlada olsa bitirdim.
Açıkçası hikaye beni çokta etkilemedi. Belki anlatım şekli belki olaylar arasındaki olay örgüsünün kopukluğu belki de sadece bana hitap etmedi bilmiyorum

Ne kadar beğenmesemde kitap bittikten sonra beni düşündüren konular oldu

- Ruh ikizi varmı?
- Kavuşamazsak mı gerçek aşk olur?

Mutlaka okuyun diyebileceğim bir kitap değil ama çok kötü de diyemem kesinlikle haksızlık etmiş olurum

Karanlık Zihinler geçtiğimiz hafta sinemada filmini izleyip çok beğendiğim, ardından filmin bir kitaptan uyarlama olduğunu duyup okumaya başladığım bir kitaptı. Kitabı çok sevdim. Kendi türü içinde yıldızlı onu hakeden ama genel olarak en fazla 8 puan verebileceğim bir kitap. Kitabın türü bir distopya. Konusu gerçekten ilgi çekici; Amerika'da yayılan bir salgın sonucu çocukların %98 i ölür %2 si yaşamaya devam eder. Ancak hayatta kalan çocuklar değişime uğrar; özel güçleri oluşur. Ruby de hayatta kalan çocuklardandır. Hükümet yaşayan çocukları rehabilite edeceğiz bahanesiyle kamplarda toplatır. Ve çocuklar yeteneklerine göre sınıflara ayrılır; kırmızılar, turuncular, sarılar, maviler, yeşiller. Her grubun kendine has özel güçleri vardır. Ruby bir turuncudur ve turuncular çok çok çok nadir bulunup, zihin kontrolü yapabilirler. Ve kamp tarafından ya öldürülür ya da özel ve sıkı deneyimli bir kampa gönderilir. Ruby de yaşamak için kendini yeşil grubundanmış gibi gösterir. Ardından yaşadıklarını, kamptan kaçışını falan okuyoruz. Kitaptaki Liam karakteri sadece bu kitap için değil genel olarak benim en best karakterimlerimin arasına girdi. Kendisinin o samimi korumacı anlayışlı tavrını gerçekten çok sevdim. Ah kitabın sonu çok çarpıcıydı serinin devamında neler olacağını ço...k merak ediyorum. Kitabı özellikle fantastik genç-yetişkin okuyanlara tavsiye ederim.

Uzun zamandır bu tarz bir kitap okumamıştım.Kitap fuarında şans eseri aldığım bu kitaptan bir beklentim yoktu.Ama başladıktan sonra hep sonraki sayfayı merak ettim. Konu sürükleyici anlatım akıcıydı.Konusundan dolayı belki ''bu ergen kitabı'' diyebilirsiniz ama buna aldanmayın ve okuyun bence.Ayrıca eklemek istiyorum: Filmi çekilirse eğer gayet ilgi çekici bir film olurdu

HEEEY! 1. KİTAP İLE İLGİLİ SPOILER YOKTUR!

Karanlık Zihinler'in sonunda nasıl ağlamıştım nasıl ağlamıştım.. O yüzden başlarken biraz korkmuştum. Açıkçası genel yorumlarda da Karanlık Zihinler'den sonra bu kitabın olmadığı düşünülse de benim serideki en en en sevdiğim kitaptı. Hatırlıyorum, o gün okula gitmemiştim ve oturup 1 günde bitirmiştim. Okuma rekorumda 560 oldu bu sayede..
..
Ruby artık sınırlarını aşma yolunda, cesaretli bir 'kahraman' olarak çıktı karşımıza. Hala kendinin bir canavar olduğunu düşünüyordu ama olsun, yavaş yavaş olacak bunlar :"D
Ne kadar 'kahraman' olduğunu belirtsem de; bencil bir kahramandı bence. Mesela Liam'ım hayatı konusunda oldukça bencildi bence.
..
Onun dışında 4 yeni karakterimiz vardı. Hepsine alışılır da, Cole'e alışamadım ben. (Cole 1. kitaptan hatırladığımız üzere Liam'ın abisi)
..
Onun dışında yine sonunda kafamızda soru işaretleri bırakan, evet evet, o bir kısımda oldukça üzen bir kitaptı.
Özellikle bu kitapta Liam'ın 'ben neden sana sarhoşum' tarzı hareketlerini sevdim ben. Çünkü o bir Liam :"))

..

yazarın dilini biraz basit buldum. karakterlerin betimlemesi çok azdı bu yüzden zihinde canlandırmak zorlanıyordu. liam karakterine çok ısındım, çok sevimliydi. chubs ise başlarda sinir bozucu gözükse de sonradan onu anlayıp sevmeye başlıyorsunuz. ama ruby hakkında kararsızım, pek sevebildiğim söylenemez. kurgu iyi olsa da devam edip etmemek arasındayım, bir wattpad kitabı okuyor gibi hissettirdi çünkü.

Merak uyandırıcı ve devamını okumak isteyeceğiniz bir kitap olacağına garanti verebilirim. Ben bir distopya sever olarak her ne kadar ortalama bir kitap olduğunu düşünsem de hiç yoktan iyidir düşüncesiyle okumaya başladım. Kitap beklentimin üzerinde çıktı. Sadece ergen düşünceler ve davranışlar zaman zaman saç baş yoldurttu o kadar. Devamında neler olacağını merak ediyorum yakın zamanda ikinci kitabıda okuyacağım.

Kitaba arkadaş tavsiyesiyle ve önsözün beni etkilemesi nedeniyle başladım. Pek de hoşuma gittiği söylenemez. Yani kitap aşk ve 'ruh ikizi' üzerine kurulmuş ama ben ortada pek aşk, sevgi göremedim. Tutku vardı, arzu vardı, bedensel bir çekim vardı -tabi 16 yaşındaki çocuk yaştaki gençlerde ne kadarsa o kadardı işte- ama aşk yoktu. Kitapta bahsedilen o aşkı, duyguyu ben hissedemedim. Kendimi pembe dizi izler gibi hissettim ve ben pembe dizi sevmem. Her neyse kitapta pek düşündürücü bir şey yoktu. Dümdüz okuyup gidiyorsun bu yüzden de akıcı. Fakat buna rağmen bitirmekte zorluk çektim. İlk defa bir kitabı bu kadar uzun sürede okuduğumu hatırlıyorum. Ve 'ruh ikizi' olayını da pek anlayamadım çok detaya giremiyorum okumayanlar için ama bana saçma geldi. Sonuç olarak bu tarz kitapları sevenler için sürükleyici bir kitap ama ben sevemedim.

Kitap baya beğendiğim bir distopya örneğidi. Gerçekten efsane yazılmıştı.
Amerika'da çocukların yüzde 98 ölüyor. Yaşayanllarda kamplara gönderiliyor...
Kampa alınan çocuklar,
Yeşil
Sarı
Mavi
kırmızılar
turuncular olmak üzere 5 gruba ayrılıyor.

Yeşiller zeki
sarıların elektrik üretme gücü
mavilerin eşyaları hareket ettirme gücü
kırmızıların ateş
turuncuların ise insanların beynine girip anıları silme, değiştirme kişiye hükmetme vb. özellikleri var.

Turuncular ve kırmızılar öldürüyorlar. Çünkü devlet onları öbürlerine göre daha tehlikeli buluyor.

Başrolde bir turuncu fakat kendini yeşil gibi gösteriyor. 10 yaşından 6 yaşına kadar yeşil olarak yaşıyor taki devletin araya karışmış turuncuların peşine düşene kadar...

Distopya severleri için efsane bir kitap serisi...

Ortalama bir distopya olmuş. İçsel diyaloglar cok fazla , günce havası katmış kitaba, öyle olmasa daha güzel olurdu kanaatindeyim. Sürekli bir iyi olma çabası ve pişmanlıklar... Ana karakterin gücünü kabullenip, söylediği söz hakkında söylemeden önce 1 paragraf konuşmadığı az da olsa olgunlaşarak devam eden bir seri olmasını bekliyorum. Konu sürükleyici fakat gereksiz yere konu dağıtılmış ve daha önce de yazdığım gibi o iç sesler olay örgüsünü gölgede bırakmış. Bu hikayeyi daha az diyalog ve daha fazla aksiyonla tekrar okumak isterim.

Sen Benim Diğer Yarımsın , Holly Bourne'ün kaleme aldığı bir genç yetişkin kitabı gibi görünse de kesinlikle daha fazlası.Söz gelimi daha derin bir konusu olan , paranormal ögeler barındıran ve içinde bolca romantizm bulunduran bir kitap.
Kitap ana karakter Poppy'nin ağzından.Poppy on yedi yaşında , küçük bir kasabada yaşayan sıradan bir genç kız.Aslında çok da sıradan değil.İki yıldır devam eden panik ataklarıyla aniden bayılabilen bir kız ne kadar sıradan olabilirse Poppy de o kadar sıradan.Çoğu genç gibi yaşadığı yerden hiç hoşlanmayan Poppy bunu dile getirmekten asla çekinmiyor -.- Kitabın ilk elli sayfası Poppy'nin hayatından ne kadar memnun olmadığını dinleyerek çevremizi tanıdık diyebilirim.
Kitaba asıl girişimiz Poppy ve arkadaşlarının bir konsere gitmesiyle başlıyor.Arkadaşları demişken Poppy'nin ne kadar şanslı olduğunun farkına varmadığı unsurlardan bir tanesi de arkadaşları.Poppy'nin dört kişilik bir arkadaş grubu var.Bu grupta her erkeği elde edebilme yeteneği olan Ruth , aşırı utangaç Amanda , gazeteci ruhlu en iyi arkadaş profilinde Lizzie ve son olarak her şeyi eleştiren Poppy var.Her yere beraber gidiyorlar , ben takımı çok sevdim :)
Ne demiştim ? Konserde kalmıştık.Bu dörtlü yine bir konsere gidiyorlar - Poppy'nin tüm mızmızlarına rağmen - ve Poppy hayatının aşkıyla tanışıyor.
Peki ya hayatının aşkı? O nasıl biri? O Noah.Noah da diğer genç yetişkin kitap karakterleri gibi muhteşem biri.Zengin , yakışıklı , anlayışlı , nazik.Farklı olarak Noah bir gitarist.Grubuyla beraber çalıyor.Ee bu da ek puanı tabi ki :)
Gerisini anlatmak isterdim ama işler karışıyor ve bunu siz adım adım yaşamalısınız :) Ben okurken konusunu biliyordum ve inanın hiç hoş bir şey değil -.- Bu kitap için heyecanı kaçıyor.
Kitabın anlatımına gelirsek ... Genel olarak sürükleyici ve açık bir kitap.Gayet basit yazılmış.Olumsuz anlamda değil , okurken sizi yormuyor yani.Kitaba dair tek hoşuma gitmeyen şey yazarın , karakter üzerinde bırakmak istediği etkiyi aşırı üstünde durarak işlemeye çalışmasıydı.Mesela karakter sıradan olmaktan nefret etsin istemiş ya kitapta yüz yerde belirtmiş.Farklı cümleler , aynı konu.Sıkıldım okurken.Aynı şekilde kitabın geleceğine dair ipuçlarına da çok yer vermişti.Dikkatli okuyucular fark edeceklerdir zaten.Bu bölüm aralarındaki yarım bölümlerden bahsetmiyorum.Bir paragrafın içinde , bir cümle , bir kelimeden yakaladıklarımdan bahsediyorum.
Son olarak Parodi yayınlarını tebrik ediyorum.Tasarımı gerçekten harika olmuş.Ben bayıldım *-* Ayracı olsun , arka ve ön kapağı olsun , bölüm başları olsun çok özenilmiş belli.Yalnızca adı çok uzun olmuş , ona da sağlık olsun diyelim.Ellerine sağlık :)
Kısaca alın okuyun bence :) Karakterlere ilk sayfalarda alışacak ve kitabına ardından çok gözyaşı dökeceksiniz.