Hakkında
Polonya Bilimler Akademisi Felsefe ve Sosyoloji Enstitüsü’nde (Institute of Philosophy and Sociology, Polish Academy of Sciences) sosyoloji alanında doktora yaptı. Aynı zamanda Orta Avrupa Ünversitesi’nde (Central European University) toplumsal cinsiyet konusunda doktora uzmanlığını aldı. 2015 yılında ise sosyoloji alanında doçentlik unvanını almaya hak kazandı. Türkiye’de kadın hakları ve kadın hareketinin yanı sıra erkeklik (masculinity) üzerine de çalışan Eslen-Ziya’nın da yazarlarından biri olduğu Politics and Gender Identity in Turkey, Centralised Islam for Socio-Economic Control kitabı Routledge tarafından “Routledge Studies in Middle Eastern Politics” başlıklı dizi çerçevesinde yayımlandı. Çalışmaları Social Politics; Culture, Health and Psychology; Journal of Women’s Studies, Men & Masculinities ve Leadership gibi dergilerde yayımlandı. 2016 yılından beri Brighton Üniversitesi’nde protesto estetiği üzerine çalışmalar yürüten Eslen-Ziya, 2018’den itibaren Stavanger Üniversitesi (Stavanger / Norveç) Medya ve Sosyal Bilimler bölümünde öğretim üyesi olarak görev yapmaktadır.
Unvan:
Türk Akademisyen ve Yazar
Okurlar
8 okur okudu.
3 okur okuyor.
25 okur okuyacak.
Sözler ve Alıntılar
"Kadın olarak 100 yıl yaşayacağıma, erkek olarak 1 gün yaşar ölürüm"
cümlesini duyduğumda inanamadım. Trabzonspor'un kulüp başkanlığını
yapan bir insan TV'ye çıkıp öyle bir laf ettiğinde, insanların isyan etmesi
gerektiğini düşünüyorum. Bakıyorsun, biz çay saatinde konuşuyoruz böyle şeyleri, birçoğu doğal karşılıyor. Katılmasalar bile, bunu kötü niyetle söy-lememiştir deniyor. Benim açımdan erkeklik çok normal, fazla bir anlamı
yok. İnsan olmanın bir parçası.
Babayla ilişkide yakınlığın olmayışından kaynaklanan yoksunluk hislerinin çoğu katılımcı tarafından çeşitli şekillerde mazur görüldüğü anlaşılıyor. Bu durum, Güneydoğulu bir alt SED temsilcisi tarafından "aile kültürüyle" açıklanıyor:
-Çok fakirdik o dönemde, babamın oyuncak veya bize bir şey aldığını hatırlamıyorum. Adamın elinde yoktu işin açıkçası. Biraz aile kültüründen gelen bir şey vardı, sevgisini de gösteremiyordu o anlamda. Ayıp karşılanıyordu, annesinin yanında, büyüklerinin yanında. Böyle bastırılınca da bize pek fazla sevgisini göstermiyordu.
Daha önce de bahsedildiği gibi, evin geçim sorumluluğunu üstlenmek, bir iş sahibi olmak iyi bir baba olmanın ön koşulu gibi gözükmekte, çocuklarla yakın ilişki kurmak ya da bakım sorumluluğunu eşle paylaşmak ikinci planda ve seçime tabi kalmakta. Ayrıca, Cooper (2000) üst-orta sosyo-ekonomik düzeyden erkeklerle yaptığı nitel araştırmada erkekler için bir işte çalışmanın para kazanma amacından ziyade, bir erkeklik ideali haline geldiğini, o nedenle de bu kişilerin çocuklarıyla daha çok ilgilenme isteklerine rağmen, işe ayrılan vaktin her zaman daha öncelikli olduğunu saptıyor.
Sayfa 31
Evi geçindiren kişi olmak, yani daha çok evin dışında, iş yaşamına dahil olmak, babaların çocuklarının hayatındaki fiziksel mevcudiyetini yapısal olarak iyice kısıtlıyor. Öte yandan, çocukların zihninde otoriter bir konuma sahip olmak, babalar ve çocuklar arasında kurulabilecek duygusal yakınlığı da engelliyor
Sayfa 28
Babamla fazla diyaloğumuz yoktu. Ama benim oğlumla diyaloğum çok fazla. Ben belki babamdan görmediğim sevgiyi ona gösteriyorum. Nereye gidersem beraber gideriz. Oğlumu da alır götürürüm her yere, çok ilgilenirim onunla. Akşamları bazen canım çeker, alırım oğlumla beraber yatarım. Ben ona karşı aşırı bir sevgi duyuyorum. Hep onunla beraber olmak istiyorum. Belki babamın bana göstermediği sevgiden dolayı, ben ona hep çok sevgi gösteriyorum. Belki fazla sevgi de gösteriyor olabilirim. Çok fark var arada.
İletiler
Henüz kayıt yok
Yorumlar ve İncelemeler
Erkekliğin Türkiye HalleriHale Bolak Boratav · İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları · 201710 okunma