Felsefi bilimlerin dayanağı olan insan düşüncesi veya aklının bir sınırı olduğu noktasında ısrarlıdır İbn Haldun. O, insanın metafiziksel bir nedensellik ilişkisini kavramasının mümkün olmadığını düşünür. Her ne kadar kıyas, olgusal alanda övgüye değer olsa da metafizik alanda işe yaramaz.
Bu nedenle insan, ilahî varlık, akıllar ve evrenin başlangıç ve sonu ile öte dünya meselelerinde kesin kıyasa dayalı bilgilere değil ancak zanlara erişebilir.