Ruhumu tanıma bahanesiyle beni mutsuz eden şeyleri, zaaflarımı soranlara kendi hakikatimi sansürsüz anlatıyorum hala. Korkularımı yumurta gibi dikkatle taşıyacaklarına olan naif inancım baki. Ayrılma vakti geldiğinde bisküvinin ambalajı gibi çöpe atıyorlar ama.