Bu kitabın hemşirelik ile ilgili olduğunu düşünüp almıştım, daha çok Hazem hanım kendi özel hayatından bahsediyor. Aldığı hemşirelik eğitiminin izlerini ise hayatında yaşadığı kötü tecrübeler ile görüyoruz.
Kalbimle okuduğum bir kitap oldu. Kalbimin en derininde çok kötü hisler, çok kötü çaresizlikler hissettim. Hazem hanımın bu çaresizliklerden kendisini bir şekilde kurtarabilmiş olmasına sevindim, buruk bir sevinç fakat günümüzde biliyoruz ki kurtarılamayan, kurtulamayan çok kadın var. Bir şekilde hayatının yoluna girmesi nereden baksanız iyi bir durum.
Hazem hanım kendisinin "salak" olarak düşünülebileceğini söylemiş. Ben bu duruma düşen hiçbir kadını asla salak olarak görmüyorum, toplumun değerleri (!) adı altında erkek egemen bir dünya düzeninin kadınlara sunulması ve bu yüzden kadınların mağdur olması sonucu olarak görüyorum. Kendisini bu durumu paylaşabilme cesareti gösterebildiği için de tebrik ediyorum... Umarım tüm mağdur kadınlarımız susmaz ve hayatlarını istedikleri gibi özgürce ve mutlu bir şekilde yaşayabilir.
(Yazmak istediğim, yazıp yazıp sildiğim şeyler var.. olayları dramatize etmeden Hazem hanımı anladığımı ve ona duyduğum saygıyı belirtmek istedim sadece.)
