Karanlığın çökmesinin insanı gündüz vakti ayakta tutan cebirelerin bağlarını nasıl çözdüğünü ve bunun ardından gelen üzüntünün yalnızca uykuyla dindirilebildiğini çok iyi biliyordum.
Ağaçlar dallarını kaybettiklerinde dengeleri bozulur ve bu durum, gövdenin içindeki hücrelerin ağacın artık eşit bir şekilde dağılmayan ağırlığını desteklemesi gereken tarafı güçlendirmelerini tetikler.
Sabah güneşi, üçgen çatının duvarına ve kafes pencerelerine yatay düşüyor, onlara ufuktan altın açıyordu ve ezeli huzurunun bazı huzmeleri kalbime dokunuyordu,