Hronis Missios Sözleri ve Alıntıları
Hronis Missios sözleri ve alıntılarını, Hronis Missios kitap alıntılarını, Hronis Missios en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Kanımca,uygarlığın ve toplumun gelişimini ,her bireyin emsalsizliği ve davranışlarının çeşitliliği belirler.
Sayfa 117Kitabı okudu
Ben her zaman, sakin ve steril tipler yerine, kusurları ve yanlışları da olsa içten insanları yeğlerim.
Sayfa 47Kitabı okudu
Ama hep öyle olur zaten,zamanımız varken en önemli şeyleri söylemeye fırsat bulamayız ve bunu ancak iş işten geçtiğinde fark ederiz.
Sayfa 99Kitabı okudu
Yenildiğimizi biliyordum,ama aynı zamanda haklı olduğumuzu da biliyordum..
Sayfa 79Kitabı okudu
Zaten bilirsin: " Kel, kusuru tarağında arar."
Yaşamından keyif almayan, tutkuları olmayan biri ölüme nasıl koşar?
Sayfa 10Kitabı okudu
Keratalar, sanki adil yargılıyormuş gibi bütün yasal formaliteleri eksiksiz yerine getiriyorlardı. Bana da, idam ve müebbetlere ilaveten yirmişer yıllık cezaları verince aklım karışmıştı. Müebbet yatacaksam nasıl idam ederler, idam edileceksem nasıl müebbet yatarım, müebbet yattığımı farz etsek yirmi yıllık cezalar ne olacak diye kendi kendime sorup duruyordum. Aklın hayalin durur!
Bir yerde, bütün dünyada, bunca milyon insan arasında, birbirlerine tıpatıp benzeyen iki erkek ya da iki kadın bulmanın olanaksız olduğunu okumuştum. Herkes, içinde kendi düşlerini, kendi aşklarını ve kendi "sınırlarını" taşır. İyi ki de öyle oluyor, yoksa hepimiz amiplere dönerdik.
İyi ki erken öldün! Çektiğimiz sıkıntılara, halkımızın en yetenekli insanlarından yüzbinlercesinin mutsuzluğuna değinmiyorum. En büyük felaket, hiçbir geleceğimiz, hiçbir inancımız, hiçbir umudumuz kalmadan, yapayalnız ve garip, bomboş bir gökyüzü altında hayat teknemizi tek başımıza sürmeye bırakılmamız oldu. Oysa sen bir kartal gibi ölmeye fırsat bulabildin.
Öldüğüme yanmıyorum. Üzüldüğüm tek şey, hayallerimin ölümünden sonra ölmemdir.
... tarihi hep dümdüz, hep yatay yazıyorlar. Halklardan, insan yığınlarından bahsediyorlar, ama kimse tek bir insan yaşamının yirmi dört saati içinde kurulup yıkılan koca dünyaları anlamaya kafa yormuyor. Bilgili olabilirler, okuyup yazabilirler ama her insanın tek başına bir dünya, tek başına bir hikaye olduğunu hiç anlayamadılar.
Ben de az ötede acı,yalnızlık ve çaresizlik içinde çırpınıyordum.Yazıhanenin mobilyasıymışım gibi kimse dönüp bakmadı bile. Gözleri,terk edilmiş evlerin pencereleri gibi bomboştu.
Sayfa 163Kitabı okudu
Doktor bey dedim,neyim olduğunu bilmiyorum,size bana yapılanları,duygularımı ve sıkıntılarımı anlatayım,neyim olduğunu siz söyleyin.Başımı önüme eğip anlatmaya başladım.Uzun uzun anlattım,bitirince doğrulup doktora baktım gözleri yaşarmıştı.Doktor neyim var? Utanıyorum oğlum,insan ve doktor olduğuma utanıyorum.
Sayfa 147Kitabı okudu
Emniyette beni dövenlerin arasında biri daha vardı.Zavallıcık,vurmak icin abanıyordu,ama bana dokunduğunda kelebek kanadıyla oksanmış gibi hissediyordum.Garibim böyle kusursuz bir tekniğe ulasmak için ne kadar çok uğraşmış olmalıydı.. ;)
Sayfa 119Kitabı okudu