Bir zat, kırk yıl Harem’de (Mekke’de) kaldı. Sürekli, “Lebbeyk, buyur Allahım sana geldim!” diyordu; gizli bir ses ona, “Senin için huzurumuzda buyur yok, sana saadet de yok; senin haccın reddedilmiştir!” karşılığı veriyordu. O da sürekli, “Sana geldim Ya Rabb’i” diye telbiyeye devam ediyordu. Kendisine, bu halinin sebebi sorulunca şöyle dedi: “Burası O’nun kapısıdır; ondan başka bir kapı yok ki ona yöneleyim (ölene kadar O’na yalvarmaya devam edeceğim)” dedi. Bunu üzerine Cenâb-ı Hak onu kabul ederek, “Buyur kulum, huzurumuzda kabul gördün!” dedi, duasına karşılık verdi. | Bahrü’l-Medid fî Tefsiri’l-Kur’âni’l-Mecîd - Ahmed

İbn Acîbe el-Hasenî es-Şazeli (k.s)

derdiderun

@derdiderun·

02 Şubat 2020 14:11

Allah’a Dost Kullar

Eğer senin zamanında yaşayan veliye yardım etmezsen, yüce Allah yardım eder, onu yüceltir, kendisinden başka herkesten müstağni kılar, dostunu kimseye muhtaç etmez. Kim onun sohbetine girerse ancak kendi nefsine fayda verir. Böyle bir veliyi, ailesi ve diğer insanlar inkâr ettiğinde, Allah Teâlâ ona yardım eder. Bu, Cenâb-ı Hakk’ın geçmişte bütün velilerine uyguladığı bir kanunudur. Gerçekten yüce Allah’a yönelen kimseler, avam tarafından hoş görülmezler; insanlara yönelenler ise makbul ve hayırlı kimse olarak karşılanır. Kim kesin olarak yüce Allah’ın seçkin velilerine katılırsa halk onu inkâr edip yadırgar. Allah Teâlâ onu kendi ve kalbiyle birlikte halkın arasından çıkarır; Allah ile ünsiyet (muhabbet ve huzur) makamına dahil eder, kendisinden başka her şeyden kalbini soğutur. O zaman kul, kalbine, “Korkma, şüphesiz Allah bizimle beraberdir!” der. Allah Teâlâ onun üzerine sekînet, huzur ve desteğini indirir; ona tevhid nurlarıyla yardım eder. Böylece yüce Allah, inkârcıların söz ve davalarını alçaltır, Allah’a davet edenlerin söz ve davalarını yüceltir.

İbn Acîbe el-Hasenî (rah.a) - el-Bahrü’l-Medîd

Reklam