İdris Sezgin

İdris SezginDoğu'nun Belleği yazarı
Yazar
4.5/10
2 Kişi
7
Okunma
1
Beğeni
506
Görüntülenme
Gövdeme mağarayım sızarken kendi yaralarımdan dışarı
Yeryüzünde dağ dağa kavuşur da insan bir sona.
Reklam
Kalbinizden kaçıp buraya sığındım.
Sayfa 21
Vaktinden Önce
Mezarlıklarda inandım Sözcüklerin bedeni olduğuna Acının sularda sektirildiği Ömrümden günler bağışlıyorum Bayat bir yarayı demlerken zaman Bana benzeyen yüzler ezberliyorum
Sayfa 43
İçime gömülen sancıdır dünya.
Sayfa 23
Yokluk.
hangi sona koşsam şiirle çoğalıyorum
Sayfa 16
Reklam
Ölüm,tüm zamanlardır içimdeki.
Sayfa 14
aynadaki harfler
kendinizle incittiniz beni tanrı'nın elinde kırık ayna,dökülen harfleri yarımız başkasının bedeni insan hep bir eksik -le yürür dışındakini beni bırakın kendinize eklemeyi
Sayfa 20
Yine son sözü bıraktılar bana Yine yüklediler acıyı sonsuz varlığıma
Sayfa 70
Reklam
Kabe'nin yüzünü döndüğü şeysin Dağlardan dönen kırgın rüzgâr gibi Kapanıyorum içime,kemirerek sıcaklığını aşkının Ah,sular gittiği yerden dönmüyor geri
Sayfa 68
Aynı renkten akıyor hüznün ve güzelliğin
Sayfa 60
Saçının her teli bir dil Bütün dillere aynı anda dokunuyorum Rüzgâr dünyanın şarkısını söylüyor
Sayfa 54
Gövdeme tuhaf yaralar göç ederken Tüm sözcükler adımı sayıklıyor
Sayfa 53
Ahmet Erhan gibi annemin hayırsızıyım Biliyorum,affedilmez yaradan kaçışım.
Sayfa 73
Resim