Cehennem Çiçekleri || Kitap Yorumu
•
"Çocuklar. Her biri ölüm ve umudun bir arada olduğu bir döngünün bir parçası gibi. Hayatta kalan, mücadele eden, her şeye rağmen seven çocuklar."
•
Selamlar! Bugün size biraz arada kaldığım bir kitap ile geldim. Aslında psikolojik tahlillerini sevdiğim ama bazı kısımlarda polisiyesinde şüpheye düştüğüm bir kitaptı. Sanırım ilk başta yazarın kalemiyle alakalı bir sıkıntı yaşadım. Ben polisiye türünde kaleme çok önem veriyorum ve akıcılık benim için en önemli unsur oluyor, ama Cehennem çiçeklerinde bu unsuru bulamadım. Kitaba 50. sayfadan sonra elbette alıştım ama bir noktada gerçekten gitmedi ve buna inanılmaz üzüldüm. Durgundu. Karakterlere gelirsem, baş karakter huysuz ama mesleğinde başarılı, Teresa. Bana kalırsa, yazarın bu hastalıkla bize sunduğu bir karakterin neden dedektif olduğu sorgulanmalı. Çünkü unuttuğu kısımlarla akıcılığa büyük bir darbe indiriyor ve kitabı size unutturuyor. Kitapta gerçekten merakla okuduğum tek yer katil ve onu arayanların ona karşı sergilediği tavırdı, burada da psikolojik tarafı giriyor devreye ve bunu sevdim. Ama kalem ve baş karakter konusunda kitap, beklentimin altında kaldı. Kitaplar ve sevgiyle kalın! Diğer yorumlarımda görüşmek üzere.